ارزیابی اثربخشی دانشگاههای خصوصی در تحقق سیاستهای کلی آموزش عالی کشور:تحلیل تطبیقی زیرنظامهای دولتی و غیردولتی

آموزش عالی به عنوان یکی از پایه های توسعه هر کشور مطرح است و نقش بسیار مهمی در پیشرفت جامعه و اقتصاد دارد. برای افزایش کیفیت و اثربخشی آموزش عالی ، اغلب کشورها به طراحی یک اکوسیستم متوازن با مشارکت زیرنظامهای خصوصی پرداخته اند. دانشگاههای غیرانتفاعی در ایران به عنوان بخشی از این اکوسیستم به ایجاد فرصت های آموزشی برای افرادی که از دسترسی به دانشگاههای دولتی محروم هستند کمک کردهاند و نقش مهمی در افزایش تعداد فارغالتحصیلان و افزایش سطح دانش افزایی جامعه داشته اند. این مقاله با ارزیابی سیاستهای توسعه آموزش عالی و تحلیل تطبیقی زیرنظام های دولتی و غیرانتفاعی در ایران نشان می دهد که دانشگاههای غیرانتفاعی به رغم توسعه کمی اولیه در بسیاری از شاخص ها نظیر حفظ کیفیت آموزشی ، انعطافپذیری مالی و نهادی ، گسترش دسترسی به آموزشهای کاربردی و ارائه برنامه های متنوع برای جذب دانشجویان از اقشار مختلف جامعه توفیق کمتری کسب نموده اند. این دانشگاهها به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از اکوسیستم آموزش عالی ایران برای تضمین آیندهای پایدار نیازمند بازنگری در سیاستهای کلان دارد و لازم است در آن به مسائل مربوط به کیفیت آموزشی ، مدیریت مالی و استانداردهای نظارتی به طور جدی توجه شود.

کلیدواژه ها:

اکوسیستم آموزش عالی ، زیر نظام ، خصوصی سازی ، دانشگاههای غیردولتی ، ارزیابی اثربخشی .