بررسی تجربه زیسته مراقبت از دست رفته پرستاری در دانشجویان دکتری پرستاری در ایران

مقدمه مراقبت از دست رفته پدیده ای جهانی است که میتواند شامل بسیاری از شرایط بالینی باشد که ایمنی بیماران را در همه کشورها و فرهنگ ها تهدید میکند و همچنین نشان دهنده کیفیت مراقبتهای پرستاری است. آگاهی و درک دانشجویان پرستاری از مراقبت از دست رفته پرستاری از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف مطالعه حاضر بررسی تجربه زیسته دانشجویان دکتری پرستاری در مراقبت از دست رفته است. روش بررسی: مطالعه کیفی حاضر بر اساس رویکرد پدیدارشناسی تفسیری در شهر تهران در بهمن تا آذر ۱۴۰۲ انجام شد. تعداد ۱۰ دانشجوی دکتری به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در مجموع از ۱۰ مصاحبه فردی نیمه ساختار یافته برای جمع آوری داده ها استفاده شد برای کدنویسی از نسخه دنباله دار نرم افزار ۱۰-MAXQDA استفاده شده است. تمامی مصاحبه ها ضبط و مدون شد و مضامین اصلی با استفاده از روش تحلیلی دیکلمن و همکاران (۱۹۸۹) از آنها استخراج شد. یافته ها دو مضمون اصلی پنج درون مایه فرعی و ۳۱ واحد معنی دار به دست آمد. مضامین اصلی عبارتند از: مراقبت های انجام نشده" و " دوراهی مشقت ." نتیجه گیری مراقبتهای از دست رفته به عنوان مراقبتهای انجام نشده با دوراهی مشقت برای دانشجویان پرستاری همراه است و این وضعیت تحت تاثیر عوامل سازمانی و شخصی است. به نظر میرسد مدیران می توانند با نظارت بر مراقبتهای پرستاری کاهش حجم کاری پرستاران ایجاد حس تعهد به کار و رعایت مسائل اخلاقی در پرستاران از مراقبت های پرستاری از دست رفته جلوگیری کنند.

کلیدواژه ها:

تجربه زیسته مراقبت از دست رفته ، دانشجویان دکتری