بررسی رابطه خودپنداره تحصیلی و اضطراب امتحان با بی علاقگی تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان گنبد کاووس

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه خودپنداره تحصیلی و اضطراب امتحان با بی علاقگی تحصیلی در دانش-آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان گنبدکاووس است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه-آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان گنبدکاووس در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ است که حدود ۱۵۰۰ نفر بودند. نمونه پژوهش ۳۷۵ نفر برآورد شد، که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل: مقیاس بی علاقگی تحصیلی والرند، مقیاس اضطراب امتحان فریدمن و مقیاس خودپنداره تحصیلی لیو و وانگ بود. اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره گام به گام مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین خودپنداره تحصیلی و بی علاقگی تحصیلی همبستگی معنادار و منفی وجود دارد. بین اضطراب امتحان و بی علاقگی تحصیلی نیز رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که خودپنداره تحصیلی و اضطراب امتحان قدرت پیش بینی بی علاقگی تحصیلی در دانش آموزان را دارند.

کلیدواژه ها:

خودپنداره تحصیلی ، اضطراب امتحان ، بی علاقگی تحصیلی