پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان توسط ابعاد مدیریت آموزشی(مطالعه موردی: دختران مقطع متوسطه اول و دوم شهرستان لارستان)

مقدمه: مدیریت با شروع زندگی اجتماعی بشر آغاز گردیده است زیرا انسان برای آنکه بتواند به زندگی خود سر و سامان بدهد و نیازهای خود را برآورده سازد احتیاج به افرادی داشته که آنها را هدایت و رهبری نماید. آموزش و پرورش را می توان یکی از نهادهای تعیین کننده این مبانی فرهنگی و اخلاقی جامعه دانست که در آن وظیفه مدیران آموزشی موفق تمرکز بر ایجاد و مدیریت یک پایگاه داخلی است. روش کار: در این پژوهش اثر مدیریت آموزشی مدیران مدارس و ابعاد آن بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان آزموده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش اموزان دختر مقطع متوسطه اول و دوم مدارس لارستان به تعداد ۵۶۷۴ نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۶۰ نفر از آنان با روش نمونه گری تصادفی ساده گزینش و مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته ها: از نتایج آزمون تحلیل واریانس می توان استنباط کرد که بین متغیر پیش بین (نیاز انگیزشی) و متغیر ملاک (پیشرفت تحصیلی) رابطه خطی معنادار وجود دارد و متغیر پیش بین (نیاز انگیزشی) قادر به پیش بینی پیشرفت تحصیلی می باشد. مجذور ضریب همبستگی چندگانه برابر با ۰۸/۰ می باشد. این امر بیانگر این است که جمعا حدود ۸ درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی توسط نیاز انگیزشی قابل پیش بینی است.نتیجه: در این پژوهش یافته ها نشان داد میان پیشرفت تحصیلی با نیاز دانشی، نیاز مهارتی و نیاز انگیزشی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد اما میان پیشرفت تحصیلی با سن و پایه تحصیلی رابطه معناداری کشف نشد.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، مدیریت آموزشی ، دانش آموزان متوسطه ، نیاز آموزشی