آسیب شناسی نقش نهادهای حکمرانی و نظارتی در توسعه پایدار و مقابله با بحران های محیط زیستی

دولت سطوح گوناگون اداره و سازماندهی خود را بر پایه ی تسریع کنندگی و تسهیل دهی، بنیان گذاری و هدایت می کند. نیروها و گروه های اجتماعی با تعامل و تقابل اصولی شکل دهندهی جامعه ای همساز و هماهنگ برای حرکت در جهت توسعه هستند. بدین-سان اعتماد و همکاری و ساختار شبکه ای بر مبنایی سازمان یافته، در تمام سطوح زمینه را برای شکل گیری و گسترش سرمایه ی اجتماعی فراهم می کند و جامعه با این سرمایه ی اجتماعی مسیر توسعه را آسان تر طی می کند. هدف پژوهش حاضر، آسیب شناسی نقش نهادهای حکمرانی و نظارتی در توسعه پایدار و مقابله با بحران های محیط زیستی بود. روش انجام این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، کتابخانه ای بود. حکمرانی خوب به عنوان پارادایم جدید در اداره ی بخش عمومی، نقطه ی تلاقی و تعامل بین رشته های مختلف علوم انسانی مانند مدیریت، اقتصاد، علوم سیاسی، جامعه شناسی، حقوق، سیاست گذاری عمومی و روابط بین الملل را ایجاد کرده است. جهان امروز با مجموعه ای از بحران های زیست محیطی مواجه است که گاه بسیاری از آنها ترمیم ناپذیر یا در صورت ترمیم بسیار پرهزینه اند. بررسی ها مبین این واقعیت است که بخش زیادی از بحران ها و معضلات زیست محیطی حاصل مجموعه ای از سیاستگذاری ها و بهره برداری های بیرویه از منابع طبیعی و زیست محیطی و تخلیه انواع آلاینده های ناشی از فعالیت-های انسانی در محیط زیست و در نهایت عدم محاسبه ارزش واقعی منابع زیست محیطی و هزینه های تخریب محیط زیست در سیاست های کلان اقتصادی است.

کلیدواژه ها:

نهادهای حکمرانی ، نهاد نظارتی ، توسعه پایدار ، بحران محیط زیستی.