استفاده از شاخص جاذب در ناحیه فرابنفش_مرئی به منظور تعیین نقطه دور ریز روغن سرخ کردنی

روغنهای مورد استفاده درسرخ کردن بعدازگذراندن شرایط زمانی و دمایی به مرحله ای به نام نقطه دورریزی میرسند که ازفاکتورهایی همچون اندیس پراکسید میزان ترکیبات قطبی عدد کربونیل میزان تری آسیل گلیسرول های الیگومر و میزان اسیدهای چرب آزاد به منظور تشخیص نقطه دورریز استفاده میگردد دراین پژوهش عمل سرخ کردن به مدت 24ساعت دربازه های زمانی 0و8و16و24ساعت به مدت سه روز پی درپی و 6نوع روغن شامل روغنهای پالم سوپراولئین تصفیه شده زیتون تصفیه شده 25%ز+75%پ و50%ز+50%پو75%ز+25% پ و روغن سرخ کردنی انجام گرفت دراین پژوهش عمل اسکن به عنوان یک روش سریع توسط دستگاه اسپکتروفتومتر برروی نمونه های روغن انجام گرفت و طول موج شاخص ترکیبات قطبی تعیین گردید بین شدت جذبهای بدست آمده درطول موج 380nm و درصد ترکیبات قطبی هرنوع روغن همبستگی بالایی بطور میانگین r2=0/9865 بدست آمد با تعیین طول موج شاخص و ازطریق رگرسیون درهرنوع نمونه روغن مشخص گردید زمانی که میزان ترکیبات قطبی به 25درصد می برسد هرنوع روغن شدت جذب مخصوص به خود را درنطقه دور ریز دارد.

کلیدواژه ها:

ترکیبات قطبی ، روغنهای سرخ کردنی ، طول موج شاخص ، نقطه دورریز