راهبردهای یادگیری خودتنظیم: مفایهم، اصول و کاربردهای عملی در آموزش

پیشبرد عملکرد تحصیلی دانش آموزان یکی از شاخص های کلیدی در ارزیابی نظام آموزش و پرورش است. این مقاله به بررسی راهبردهای یادگیری خودتنظیم با تمرکز بر کاربردهای عملی خودتنظیمی در آموزش می پردازد. یادگیری خودتنظیمی به معنای توانایی فرد در تنظیم و مدیریت رفتارهایش برای دستیابی به اهداف یادگیری است و شامل راهبردهای انگیزشی و شناختی می شود. این مطالعه به تبیین مفاهیم و اصول یادگیری خودتنظیمی، مدل ها و نظیره های مختلف در این زمینه، و کاربردهای عملی آن در آموزش می پردازد. استفاده از این راهبردها مانند تعیین اهداف یادگیری، مدیریت زمان، استفاده از راهبردهای شناختی و فراشناختی، نظارت بر پیشرفت و خودارزیابی، به دانش آموزان کمک می کند تا فرآیند یادگیری خودرا به طور فعالی مدیریت کرده و به نتایج بهتری دست یابند. این مقاله همچنین استفاده از فناوری های دیجیتال را در بهبود کیفیت یادگیری و افزایش انگیزه و مشارکت دانش آموزان مورد بحث قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی ، راهبرد ، آموزش