بررسی منع کنترل و رضایت زناشویی والدین دارای کودک معلول ذهنی زاهدان

زندگی زناشویی تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. شخصیت زوجین، فرهنگ جامعه و شرایط آنها تاثیر بسزایی در روند زندگی زناشویی زوجین دارند. یکی از عوامل مهم در زندگی زناشویی منبع کنترل می باشد. در یک طرف پیوستار منبع کنترل، کسانی قرار دارند که بر توانایی خود در مهار رویدادهای زندگی یعنی به منبع کنترل درونی اعتقاد دارند و در انتهای دیگر، افرادی هستند که معتقدند رویدادهای زندگی در نتیجه عوامل بیرونی مانند تصادف، شانس، یا تقدیر یعنی عوامل بیرونی منبع کنترل. بر این اساس پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیلی توصیفی با رویکرد همبستگی به بررسی منبع کنترل و رضایت زناشویی والدین دارای کودک عقب مانده ذهنی می پردازد. جامعه آماری شامل خانواده های دارای کودکان معلول ذهنی تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان زاهدان ناحیه یک می باشد. نمونه آماری شامل۷۰خانواده (پدر،مادر)می باشد که از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است.جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعه ی میدانی و تکمیل پرسشنامه از طریق مصاحبه ی مستقیم باخانوارهای دارای کودکان معلول ذهنی صورت گرفته است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه منبع کنترل راترو پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ می باشد که هر دو پرسشنامه مذکور استاندارد بوده و دارای پایایی و روایی معتبر می باشند. روش های آماری مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده های آمارتوصیفی شامل میانگین و انحراف استاندار دو آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی وآزمون t مستقل می باشد. یافته های حاصل از این پژوهش نشان می دهد که بین متغیر منبع کنترلو رضایت زناشویی در والدین دارای فرزند معلول ذهنی رابطه مستقیم و مثبت وجود دارد. میانگین رضایت زناشویی پدران دارای فرزند معلول ذهنی بیشتر از مادران دارای فرزند معلول ذهنی است. می توان نتیجه گرفت که منبع کنترل می تواند رضایت زناشویی والدین دارای کودک معلول ذهنی را پیش بینی کند. به این صورت که والدین دارای منبع کنترل بیرونی از میزان رضایت زناشویی بالاتری برخوردارند.

کلیدواژه ها:

منبع کنترل ، رضایت زناشویی ، کودک معلول ذهنی