روشی برای مقیاس کردن حرکت قوی زمین در طراحی بر اساس عملکرد

در این تحقیق، با مرور روش های ارائه شده در آئین نامه زلزله ایران، نشریه40-ATC و نشریه 356-FEMA ، برای چگونگی مقیاس کردن نگاشتهای زلزله سازگار با طیف طرح مورد استفاده در طراحی براساس عملکرد، روش جدیدی ارائه می شود. در این روش در محدوده معینی از زمان تناوبهای طیفی که شامل زمان تناوب اصلی سازه در میانه خود می باشد با استفاده از میانگین گیری وزنی غیر خطی، ضریب مقیاسی بدست می آید که در شتاب نگاشت زلزله مورد استفاده ضرب شده وآن را اصلاح می نماید. این ضریب مقیاس تابعی از شتابهای طیفی زلزله و خواص دینامیکی سازه مورد طراحی می باشد و از این رو کلیه پارامترهای مهم در طراحی را در بر می گیرد. ضریب مقیاس پیشنهاد شده در این تحقیق برای چند سازه بتنی مختلف تحت 7 شتاب نگاشت متفاوت محاسبه می‌شود. نتایج حاصل نشان دهنده انطباق بسیار خوب مقادیر میانگین تغییر مکان حداکثر در تحلیل دینامیکی غیر خطی با مقادیر حاصل از طیف طرح می‌باشد. در نهایت، با استفاده از روش حاضر می توان نگاشتهای مناسبی را برای طرح لرزه ای یک سازه بر اساس عملکرد ایجاد نمود

کلیدواژه ها:

طراحی لرزه ای براساس عملکرد ، اصلاح شتابنگاشت ، تحلیل طیفی ، تحلیل دینامیکی غیر خطی