بررسی رابطه پیشرفت تحصیلی و آسیب های تحصیلی در دانش آموزان سال اول متوسطه شهر اصفهان

آسیبهای تحصیلی از جمله عوامل مهم در روند تحصیلی دانش آموزان است و رابطه زیادی با پیشرفت تحصیلی دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه پیشرفت تحصیلی با آسیبهای تحصیلی و مولفه های آن بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دختر و پسر سال اول دبیرستانهای نواحی ششگانه شهر اصفهان در سال 91-1390 تشکیل میدادند. از این جامعه 377 نفر دانش آموز به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیست آسیبهای تحصیلی و پرسشنامه عوامل دموگرافیک بود. معدل امتحانات نوبت اول دانش آموزان به عنوان شاخصی برای پیشرفت تحصیلی ایشان در نظر گرفته شد. داده ها با نرم افزار spss16 و با استفاده از آمار توصیفی( میانگین، انحراف استاندارد، حداقل و حداکثر نمرات) و آمار استنباطی(تحلیل رگرسیون همزمان و رگرسیون گام به گام) تجزیه و تحلیل شد. با بررسی آمار توصیفی مشخص گردید که میانگین نمره آسیبهای تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در دختران و پسران متفاوت است و نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 39 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی به وسیله آسیبهای تحصیلی و مولفههای آن پیش بینی و تبیین میشود( 0/001=p). این یافته ها بیانگر ارتباط آسیبهای تحصیلی و طبقات مختلف آن با پیشرفت تحصیلی میباشد.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، آسیبهای تحصیلی ، دانش آموز