الگوی روابط ساختاری پیش بینی استرس کرونا بر اساس اجتناب تجربی با میانجیگری استحکام روانی در دانشجویان تربیت بدنی

مقدمه: همه گیری کووید- ۱۹ بزرگ ترین همه گیری ویروس کرونای تهاجمی در جمعیت انسانی در قرن بیست و یکم است. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین الگوی روابط ساختاری پیش بینی استرس کرونا بر اساس اجتناب تجربی با میانجیگری استحکام روانی در دانشجویان تربیت بدنی انجام گرفت. مواد و روش ها : این مطالعه از نوع توصیفی بود و جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی ۱۴۰۰ تشکیل داد. از این جامعه، نمونه ای به حجم ۱۷۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسش نامه های استرس کرونا، استحکام روانی و اجتناب تجربی پاسخ دادند. داده های به دست آمده با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای smart pls ۳ تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد استحکام روانی و اجتناب تجربی بر استرس کرونا اثر مستقیم و معنی داری دارد، همچنین اثر غیرمستقیم اجتناب تجربی با میانجیگری استحکام روانی تائید شد. نتیجه گیری: به طور کلی با توجه به نتایج مطالعه حاضر برای به حداقل رساندن تاثیر منفی اجتناب تجربی و افزایش تاثیر مثبت استحکام روانی بر سلامت بیماران، لازم است که روانشناسان سلامت آموزش کنترل واکنش های هیجانی کروناویروس را در برنامه خود قرار دهند.

کلیدواژه ها:

COVID-۱۹ Stress ، Experimental Avoidance ، Mental Strength ، کلمات کلیدی: اجتناب تجربی ، استحکام روانی ، استرس کرونا