مکانیابی احداث نیروگاه خورشیدی به روش تحلیل سلسله مراتبی فازی و با لحاظ تحلیل حساسیت (استان فارس)

بهرهوری نیروگاه خورشیدی رابطه مستقیم با مکان گزینی صحیح آن دارد. هدف اصلی تحقیق ، مکانیابی نیروگاه خورشیدی در استان فارس و بررسی وضعیت فعلی نیروگاه خورشیدی آباده (یکی از بزرگترین نیروگاههای استان فارس) با روش تحلیل سلسله مراتبی فازی و آنالیز حساسیت اوزان می باشد. مطالعه به پنج مرحله اصلی تقسیم می شود: آمادهسازی دادهها، اعمال محدودیت های مکانی ، پیادهسازی روش فازی AHPبا در نظر گرفتن معیارهای متنوع، تحلیل حساسیت به تغییرات در وزن لایه ها و بررسی وضعیت نیروگاه آباده با استفاده از نقشه خروجی می باشد.نتایج تحقیق نشان می دهد که ۱۸% از مساحت استان فارس قید مکانیابی قرار دارد و ۷۰% از این ناحیه دارای پتانسیل مناسب یا بسیار مناسب برای احداث نیروگاههای خورشیدی است . تحلیل حساسیت نیز نشان می دهد که با تغییر اوزان به اندازه ۲۰ درصد حداکثر ۷ درصد تغییر در نتایج مشاهده می شود. با در نظر گرفتن نتایج ، نیروگاه آباده در کلاس بسیار مناسب برای احداث نیروگاه قرار گرفته و در ادامه احداث نیروگاههای خورشیدی در بخش های جنوبی استان نیز پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

مکانیابی ، نیروگاه خورشیدی ، تصمیم گیری چند معیاره ، تحلیل حساسیت ، استان فارس ، نیروگاه آباده.