مسئولیت مدنی دولت و بازیگران حاضر در فضای مجازی با محوریت نقض حریم خصوصی

فضای مجازی با قابلیت توسعه بخش روابط میان اشخاص اعم از حقیقی و حقوقی ، بحث مسوولیت مدنی ناشی از این روابط را خواه به صورت قراردادی و خواه به صورت خارج از قرارداد، نمایان ساخته است . عمده ارکان تحقق مسئولیت مدنی در فضای سایبر ورود ضرر و رابطه سببیت می باشد. پژوهش حاضر به روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسنادی ، به مسئولیت مدنی دولت و بازیگران حاضر در فضای مجازی می پردازد. یافته ها حاکی از آن است که نقض کننده حق حریم خصوصی شهروندی در فضای مجازی ، ملزم به جبران خسارت وارده بوده و قواعد عمومی مسوولیت مدنی بر فضای مجازی نیز حاکم است . نتیجه اینکه با توجه به ماهیت عملکرد رساها باید اصل را بر عدم مسئولیت این گروه از واسطه های اینترنتی گذاشت و آنها را در قبال خسارت وارده توسط کاربران خود مسئول ندانست . در خصوص عملکرد دایرکنندگان سایت ها، مسئولیت اصلی بر عهده کاربران و کسانی است که اقدام به بارگذاری اطلاعات و محتوی می نمایند و ایجادکنندگان اینگونه سایت ها علی الاصول از مسئولیت مدنی مبرا هستند. مسئولیت ارائه دهندگان محتوا، مطلق مبتنی بر نظریه خطر خواهد بود. زیرا ماهیت عمل ایشان به گونه ای است که فی نفسه موجب تحقق زیان می شود. در خصوص مسئولیت مدنی کاربران باید میان دو حالت تفصیل قائل شد. در حالتی که کاربران به مثابه ارائه دهندگان محتوا عمل می کنند باید قائل به مسئولیت محض ایشان بود. اما در مواردی که نقشی در ارائه و بارگذاری اطلاعات ندارند،بلکه صرفا به عنوان مراجعه کننده و مصرف کننده اقدام به مشاهده و بعضا تخلیه اطلاعات موجود در فضای مجازی می نمایند باید قائل به عدم مسئولیت ایشان بود و صرف عمل مزبور محقق مسئولیت مدنی کاربران نخواهد بود.

کلیدواژه ها:

مسئولیت مدنی ، فضای مجازی ، حریم خصوصی ، ضرر و زیان ، جبران خسارت