سیاست های کشاورزی بر کاهش تاثیر تغییر اقلیم بر امنیت غذایی

مقدمه خطر تغییر اقلیم برای امنیت غذایی به فروپاشی سیستم های غذایی از جمله محصولات کشاورزی، دام و شیلات، همچنین اختلال در توزیع مواد غذایی مرتبط با گرمایش کره زمین، خشکسالی، سیل، و تنوع و شدت بارش، به ویژه برای جمعیت هایی که به دلیل درآمد کمتر، دسترسی فیزیکی کمتر به مواد مغذی غذا، تبعیض اجتماعی یا سایر عوامل در برابر ناامنی غذایی آسیب پذیری هستند، اشاره دارد. روش جستجودر این مقاله خطرات شدید تغییرات اب و هوایی بر تغذیه و امنیت غذایی و استراتژی های مقابله با آن ها براساس تجربیات کشورهای دیگر بحث شده است. نتایجسیاست های کشاورزی می توانند باعث تعدیل تغییرات آب وهوا را بر امنیت غذایی شوند. تاثیر نظارتی سیاست های کشاورزی عمدتا در دو حوزه منعکس می شود: اول، این سیاست ها نحوه واکنش کشاورزان را به تغییرات آب وهوایی را تغییر داده و ظرفیت آنها را در برابر خطرات بلایا طبیعی و پیش بینی آب و هوا را افزایش می دهند. با ارایه سیاست های هدفمند صندوق ها، کارشناسان، فناوری های کشاورزی تخصی تر برای فعالیت های تولیدی کشاورزی مانند یارانه های غذایی، فناوری گلخانه ای، ابیاری صرفه جویی در مصرف آب، پیشگیری از خشکسالی کشاورزی، پروژه های حفظ آب وعوامل کشاورزی ویژه در دسترس کشاورزی قرار می گیرند. در نتیجه کشاورزان به تیمارهای ترجیحی بیشتری دسترسی داشته و در تولید فعال تر و انعطاف پذیرتر شده که کاهش مستقیم خطر عملیاتی در تولید محصول و در نتیجه کاهش تاثیر تغییرات اب و هوایی بر امنیت غذایی را به همراه دارد.

کلیدواژه ها:

امنیت غذایی ، تغییرات آب و هوایی ، سیاست های کشاورزی