مطالعه عددی تشدید پلاسمون سطحی در دایمرهای نانوذرات فلزی طلا

در این مطالعه، طول موج تشدیدهای پلاسمون سطحی جایگزیده و مد گپ پلاسمون را در آرایشی از دایمر نانوذرات کروی طلا بررسیمی کنیم. این تحقیق به بررسی پاسخ نوری نانوذرات فلزی (طیف خاموشی) و توزیع میدان الکتریکی از طریق تغییر سه عامل مهم، قطبشنور فرودی، ضریب شکست محیط اطراف و فاصله بین نانوذرات می پردازد. با استفاده از روش عددی دامنه زمان تفاضل محدود (FDTD)،نور جذب شده را تجزیه و تحلیل میکنیم. با توجه به مقدار نور جذب شده مشاهده گردید که تحت اثر تشدیدهای پلاسمونیکی جایگزیدهایجاد شده بین نانوذرات طلا شدت میدان الکتریکی در قطبش TE دارای شدتی تقریبا ۴ برابر بالاتر از قطبش TM میباشد. محاسبات درشرایط مختلف نشان میدهد که میدهد با قرارگیری نانوذرات طلا در محیط شیشه با ضریب شکست ۱.۵ و با فاصله ۴nm دو قطبی هایتابشی و مد گپ پلاسمون در طیف خاموشی با انرژی فوتون فرودی ۲.۰۲ev (طول موج ۶۰۳nm) شکل می گیرد. درک این تشدیدهایپلاسمونیکی در شرایط مختلف، تنظیم پذیری نور در مقیاس نانو را برای ما فراهم کرده و منجر به پیشرفت هایی در دستگاه های اپتوالکترونیکیمختلف مانند حسگر، آشکارسازهای نوری و سلول خورشیدی می شود.

کلیدواژه ها:

دایمرهای پلاسمونیک ، تفاضلات متناهی حوزه زمان ، نانوذرات طلا