بررسی عددی تاثیر نانوحفره های دیالکتریک بر پاسخ اپتیکی لایه فلزی آلومینیوم

در این پژوهش، پاسخ نوری نانوساختاری از لایه فلزی آلومینیوم متشکل از نانوحفره هایی استوانه ای شکل که در درون آن قرار دارند، رامورد بررسی قرار میدهیم. در این پژوهش تلاش میشود تا اثرات تغییر ابعاد، دوره تناوب نانوحفره ها را بر میزان جذب، انعکاس و عبور نورمحاسبه نمائیم. از روش عددی تفاضل متناهی حوزه زمان (FDTD)، برای محاسبه کمیت های بیان شده استفاده می کنیم. نانوساختار راتحت تابش منبع نور تخت با طول موج بین ۷۵۰nm ۴۰۰ قرار میدهیم. نتایج محاسبات نشان میدهد که در دوره تناوب ۴۰۰nm با شعاع۱۰۰nm از نانوحفره ها، میزان نور بازتاب شده، مقداری برابر با صفر دارد. از اینرو، در این طول موج به دلیل برهمکنش موثر دوقطبی هایناشی از سطح مشترک دی الکتریک-فلز و مدهای پلاسمونی جایگزیده، اثرات میدان نزدیک و جذب قویتر مشاهده می کنیم. درک پاسخ هاینوری در شرایط مختلف، تنظیم پذیری نور در مقیاس نانو برای ما فراهم می کند. لذا، این نانوساختار با هدف افزایش جذب و جایگزیده کردننور فرودی میتواند به طور موثر در جاذب ها و سلول های خورشیدی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

آلومینیوم ، پلاسمونیک ، تفاضلات متناهی حوزه زمان ، نانوحفره ها