تحلیل پهنه بندی شاخص بهره وری فیزیکی آب در قطب های تولید چغندرقند در ایران

هدف اصلی از انجام این تحقیق، ارزیابی روش های مختلف درون یابی و انتخاب مناسب ترین روش به منظور برآورد بهره وری آب محصول زراعی چغندرقند و بررسی الگوی توزیع مکانی آن در قطب های تولید آن در ایران است. بدین منظور برای انجام این پژوهش از ۱۰۸ داده حاصل از اندازه گیری های میدانی در مزارع منتخب چغندرقند کشور برای سال زراعی ۱۳۹۶-۱۳۹۵ استفاده شد. از داده های عملکرد محصول، حجم آب آبیاری و میانگین بارش موثر (ده ساله)، شاخص بهره وری فیزیکی آب چغندرقند برای مزارع منتخب به دست آمد که دامنه آن بین ۶۰/۲ تا ۱۱/۱۳ کیلوگرم بر مترمکعب و میانگین آن ۳۰/۶ کیلوگرم بر مترمکعب تعیین شد. با استفاده از قابلیت های نرم افزار SPSS به تحلیل داده ها، آنالیز آمار توصیفی و تفکیک مناطق مشابه به گروههای مستقل و همگن (ترسیم دندروگرام) و با استفاده از قابلیت های نرم افزار +GS به تحلیل مکانی داده ها پرداخت. از روش های مختلف درون یابی برای تهیه نقشه پهنه بندی استفاده شد. در میان روش های مورد بررسی، روش تابع پایه شعاع با مدل اسپلاین کاملا منظم (CRS) بادقت قابل قبول (MBE= ۰/۰۰۹) برای تهیه نقشه پهنه بندی بهره وری فیزیکی آب شرایط مطلوب تری به نسبت سایر روش-ها دارد و همچنین نتایج حاصل از تجزیه خوشه ای برای عوامل تاثیرگذار همچون نوع رقم، شوری خاک و شوری آب آبیاری بر شاخص بهره-وری فیزیکی آب محصول زراعی چغندرقند نشان داد که در سطح پنج درصد مناطق مستعد کشت چغندرقند در محدوده مورد مطالعه به ۲۳ گروه مستقل تفکیک شدند.

کلیدواژه ها:

بهره وری آب ، روش های درون یابی ، چغندرقند