بهینه سازی روش های مقابله با تلفات آب در شبکه توزیع آبرسانی شهری(مطالعه موردی)

گرمایش کره زمین، کاهش نزولات جوی، آلودگی آبهای سطحی و زیرزمینی خشکسالی های پی در پی، افزایشبرداشت بی رویه از سفره های آب زیرزمینی و نشست خاک با عث شده کاهش تلفات آب بیش از پیش مورد توجه قرارگیرد. در این پژوهش به شناسایی و مدیریت راهکارهای مقابله با بروز تلفات و کاهش آب به حساب نیامده در شبکههای آبرسانی شهری پرداخته ایم. دستیابی به راهکار مناسب جهت کاهش آب به حساب نیامده تنها از طریق شناختو تجزیه و تحلیل دقیق مولفه های تشکل دهنده آن امکان پذیر است. میزان موفقیت در رسیدن به اهداف مورد نظردر طرح های کاهش آب به حساب نیامده، تحت تاثیر میزان دقت و صحت نتایج به دست آمده از آنالیز آب به حسابنیامده می باشد. در این پژوهش مکانیزم ارزیابی به گونه ای طراحی گردیده که همواره نتایجی دقیق و مطابق باآخرین وضعیت شبکه بدست آید. بدین منظور، ابتدا با استفاده از یک مدل ریاضی که تابعی از طول، جنس و عمر اجزاشبکه می باشد، برآورد اولیه ای از تلفات شبانه زمینه بدست می آید. از سوی دیگر با شبیه سازی هیدرولیکی شبکهدرهنگام شب، نقاط مشکوک به شکستگی و میزان حساسیت آنها جهت عملیات فشارسنجی، شناسایی می گردند . ایننواحی با استفاده از نتایج مربوط به اندازه گیری حداقل جریان شبانه، عملیات فشارسنجی در شبکه، شبیه سازیهیدرولیکی و استفاده از دستگاه های نشت یاب، مورد شناسایی قرار گرفته و تلفات ناشی از آنها ارزیابی می گردد. سپسبا استفاده از نتایج بدست آمده، مقادیر تخمین اولیه تلفات اصلاح گردیده و میزان هریک از مولفه های تلفات شبانه،محاسبه می شود.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، تلفات آب ، آب بحساب نیامده ، پرت شبکه