رابطه بین محیط خانواده و خودتنظیمی مذهبی با رابطه اخلاق در خانواده

هدف از انجام پژوهش حاضر رابطه بین محیط خانواده و خودتنظیمی مذهبی با رابطه اخلاق در خانواده در دانشجویان روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب بود. جامعه آماری تحقیق حاضر، دانشجویان مرد مقطع کارشناسی ارشد رشته روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب به تعداد ۲۱۰ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ می باشند. برای نمونه گیری از روش فرمول کرجسی و مورگان استفاده شده است که تعداد نمونه آماری برابر با ۱۳۲نفر بود. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه رابطه اخلاقی خانواده هارگریو و همکاران (۱۹۹۱)، خودتنظیمی مذهبی ریان و کامل (۱۹۸۹) و محیط خانواده والسون و وارکا (۱۹۹۶) بود روش تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS توصیف اطلاعات جمعیت شناختی (آمار توصیفی ) متغیرهای مورد بررسی ، صورت خواهد گرفت . این پژوهش از از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی است که دادههای آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . تجزیه و تحلیل دادهها با روش آماری با استفاده از نرمافزار SPSS روابط علی بین متغیرهای پژوهش در مدل مفهومی تفسیر گردید.نتایج نشان داد که متغیرهای محیط خانواده و خودتنظیمی مذهبی قادر به پیش بینی اخلاق درخانواده در دانشجویان می باشد.با توجه به مقدارBetaمحیط خانواده سهم بیشتری در پیش بینی اخلاق در خاانواده دردانشجویان دارد.

کلیدواژه ها:

محیط خانواده ، خودتنظیمی مذهبی ، اخلاق