بررسی راهکارهای کاهش اختلال بیش فعالی دانش آموز (م) در کلاس درس

مساله ی مورد نظر پژوهش حاضر اختلال بیش فعالی - کم توجهی یکی از دانش آموزان به نام (م) بوده است که این اختلال مشکلات بسیاری از جمله افت تحصیلی ،ناسازگاری اجتماعی و ... برای او به وجود آورده بود.هدف ما از انجام این پژوهش بهبود نسبی اختلال بیش فعالی - کم توجهی (م) و در نتیجه پیشرفت تحصیلی و سازگاری اجتماعی او بوده است ؛روش پژوهش از نوع توصیفی و اقدام پژوهی میباشد در راستای دستیابی به این هدف سعی کردیم با استفاده از روشهای علمی و استفاده از منابع مختلف مانند کتابها و مجلات و پایان نامه ها، روزنامه ها ،اینترنت ،همکاران و ... داده های لازم را در رابطه با مشکل موجود جمع آوری کنیم و با تجزیه و تحلیل آنها عوامل موثر در ایجاد مساله را شناسایی کرده و روش ترکیبی (دارو درمانی به همراه رفتار درمانی ) را برای درمان این اختلال انتخاب کنیم ؛ بعد از اطمینان یافتن از اعتبار راه حل های انتخابی با استفاده از پارامترهای مختلف ، وهم چنین استفاده از نظرات همکاران و با همراهی والدین (م)، راه حل های انتخاب شده را به اجرا گذاشتیم ؛ براساس شواهد موجود تا حدود زیادی توانستیم اختلال بیش فعال - کم توجهی (م) را بهبود بخشیم .در پایان پژوهش نتایج زیر به دست آمد:اختلال بیش فعالی همراه با کمبود توجه با عوامل روانی ، خانوادگی ، اقتصادی ، فرهنگی و ... در ارتباط تنگاتنگ است . این اختلال برخلاف نظر عموم مردم قابل درمان و قابل کنترل است .دارو درمانی یکی از روش های استاندارد برای درمان این اختلال است .دارو درمانی به همراه رفتار درمانی مناسب ترین روش درمانی برای این اختلال است .اگر این اختلال به موقع درمان نشود آینده ی شغلی ، فرهنگی اقتصادی و روانی و کودکان مبتلا به مخاطره خواهد افتاد.

کلیدواژه ها:

اختلال کم توجهی - بیش فعالی ، افت تحصیلی ، ناسازگاری اجتماعی ، دارو درمانی ، رفتار درمانی ، عملکرد تحصیلی ،