سه چالش در مسیر رواندرمانی ارائه شده توسط هوش مصنوعی

افزایش تقاضا برای مراقبت های سلامت روان در دسترس، همراه با توسعه سریع فناوری های جد ید، بحث ها یی را در مورد امکانسنجی مداخلات روان درمان ی مبتنی بر تعامل با هوش مصنوعی مکالمه ای (CAI) به وجود آورده است . اگرچه هوش مصنوعی مکالمه ای در حال حاضر می تواند مکمل مفیدی برای روان درمانی ارائه شده توسط انسان باشد، اما هنوز به تنهایی قادر به این کار نیست . مقاله حاضر با هدف بررسی مهم ترین چالش های پیش روی سیستم های هوش مصنوعی مکالمه ای در ارائه رواندرمانی می باشد. بدین منظور سه چالش اصلی پیش روی این رواندرمانی موردبحث قرار گرفت ؛ ۱- ممکن است نتوانیم رواندرمانی مبتنی بر هوش مصنوعی را مورداستفاده قرار دهیم ، مگر اینکه ابتدا درک خود را از آنچه رواندرمانی ارائه شده توسط انسان می باشد، را عمیق تر کنیم . ۲- با فرض اینکه رواندرمانی نیاز به ایجاد یک رابطه درمانی دارد، مشخص نیست که آیا رواندرمانی می تواند توسط عوامل غیرانسانی ارائه شود یا خیر. ۳- رواندرمانی ممکن است با هوش مصنوعی محدود گردد؛ به عنوانمثال، هوش مصنوعی در برخورد با وظایف نسبتا ساده وکاملا مشخص ، مشکلی پیچیده ارائه دهد. بنابراین تا زمانی که هوش مصنوعی به اصطلاح »عمومی « یا »شبیه انسان« ایجاد نشود، نباید انتظار داشته باشیم که هوش مصنوعی قادر به ارائه رواندرمانی کامل باشد. درحالی که درنهایت می توان بر همه این چالش ها غلبه کرد و به توسعه روان درمانی مبتنی بر هوش مصنوعی امیدوار بود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، هوش مصنوعی مکالمه ای ، رواندرمانی ، سلامت روان ، رابطه درمانی .