تاثیر خوش بینی و عادت دهی ذهن به مثبت اندیشی در راستای خوش بینانه نگری با هدف ارتقاء ذهنی در حصول شادکامی و بهزیستی ( از منظر قرآن و روانشناسی مثبت نگر)

با توجه به شکل زندگی ماشینی امروز گروهی زندگی را پوچ وبی معنی می دانند که این خود محصول نگرش منفی آنها نسبت به خویش ، زندگی و جامعه است . گروهی نیز با همین موقعیت نگرش مثبت و منطق نسبیت به مشکلات و مسائل دارند. در سالهای اخیر افکار منفی در میان مردم بیشتر از گذشته گسترش یافته است . از این رو پرورش افراد شاد و مثبت نگر یکی از مهمترین کارهایی است که می توان انجام داد که یقینا لازمه آن ترویج رویکرد خوش بینی است . احساسات و عواطف مثبت پیوسته اذهان را بسوی معنویات و موفقیت های چشمگیر سوق می دهد. به همین دلیل است که خوش بینی آثار مفیدی بر ذهن ، اندیشه و عملکرد انسانها دارد. بنابراین جامعه امروزی نیاز به آگاهی سازی جوامع بشری در همین زمینه را دارد. پژوهش حاضر به روش کتابخانه ای با شیوه توصیفی - تحلیلی صورت گرفته است و نتایج آن براین است که ؛ از منظر قرآن و روانشناسی مثبت نگر نگرش مثبت و خوش بینی به مسائل ، سبب ارتقای ذهن و عملکرد خوب نسبت به امور مختلف خواهد شد و شرایط بهتر زیستن را به افراد جامعه القا خواهد نمود. دیگر مضامین مهم این مقاله شامل ؛ خوش بینی و انواع آن، مثبت اندیشی در راستای جهت گیری خوش بینانه زندگی ، تاثیرات عادت دهی ذهن و اندیشه به مثبت نگری ، فواید مثبت اندیشی بر بهبود کیفیت زیست انسانی ، خوش بینی در قرآن و آثار آن، راههای افزایش خوش بینی از نگاه قرآن، ایجاد احساس ارزشمندی در روانشناسی مثبت نگر، ابعاد بهزیستی روان شناختی می باشد.

کلیدواژه ها:

خوش بینی ، مثبت اندیشی ، ارتقای ذهن ، عملکرد انسان ، حصول شکوفایی و موفقیت .