اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نگرش های ناکارآمد، اضطراب مرگ و کیفیت زندگی سالمندان دارای افسردگی مرکز سالمندان شهر یاسوج

هدف پژوهش حاضر اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نگرش های ناکارآمد، اضطراب مرگ و کیفیت زندگی سالمندان دارای افسردگی مرکز سالمندان شهر یاسوج بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی سالمندان با تشخیص اختلال افسردگی در سال ۱۴۰۲ بود که در مرکز سالمندان شهر یاسوج نگهداری می شوند و بالغ بر ۸۰ نفر بودند و نمونه ی پژوهش شامل ۳۰ سالمند با تشخیص اختلال افسردگی بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (۲۰۰۶)، پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر ( ۱۹۷۰)، پرسشنامه نگرش های ناکارآمد بک و وایزمن (۱۹۸۹) بودند. داده ها با بهرهگیری از روش های تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نگرش های ناکارآمد، اضطراب مرگ و کیفیت زندگی سالمندان افسرده شهر یاسوج در سطح (۰۱/۰(p<اثیرت معنادری دارد. علاوه بر این نتایج تحلیل کواریانس تک متغیره نشان داد شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نگرش های ناکارآمد، انسجام درونی ، اضطراب مرگ و کیفیت زندگی سالمندان دارای افسردگی شهر یاسوج در سطح (۰۱/۰p<تاثیر) معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی ، نگرش های ناکارآمد ، اضطراب مرگ ، کیفیت زندگی