بررسی اثربخشی خودهیپنوتیزم بر خودکارآمدی زبان آموزان زبان انگلیسی ۲۵ تا ۳۵ ساله شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی خودهیپنوتیزم بر خودکارآمدی زبان آموزان زبان انگلیسی ۲۵ تا ۳۵ ساله شهر اصفهان انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زبان آموزان زبان انگلیسی ۲۵ تا ۳۵ سال شرکت کننده در آموزشگاه های زبان انگلیسی شهر اصفهان تشکیل دادند که به صورت نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر از این زبان آموزان انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی (شرر و همکاران، ۱۹۸۲) استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس حاکی از آن بود که اثربخشی خودهیپنوت یزم بر ابعاد خودکارآمدی (میل به آغازگری رفتار، میل به تلاش برای تکمیل رفتار و مقاومت برای رویارویی در موانع) اثربخش است (۰۱ / ۰ > p). همچنین یافته ها نشان داد اثربخشی خودهیپنوتیزم بر خود کار آمدی زبان آموزان معنادار می باشد.

کلیدواژه ها:

خودهیپنوتیزم ، خودکارآمدی ، زبان آموزان ، زبان انگلیسی