مقایسه شایستگی حرکتی ادراک شده و واقعی کودکان دارای والدین ورزشکار و غیرورزشکار

زمینه و هدف: امروزه گسترش زندگی آپارتمانی، مشغله ی والدین و فضای محدود شهری دست به دستهم داده تا کودکان نسبت به نسل های گذشته فعالیت کم تری داشته و دچار فقر حرکتی شوند، لذا اینپژوهش به مقایسه شایستگی حرکتی ادراک شده و واقعی کودکان دارای والدین ورزشکار و غیر ورزشکارپرداخته است .روش شناسی: تحقیق حاضر از منظر هدف کاربردی و بر اساس روش از نوع علی -مقایسه ای می باشد.نمونه آماری پژوهش حاضر را ۱۰۰ کودک دارای والدین ورزشکار و غیر ورزشکار در شهر قم تشکیلدادند که بصورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه شایستگی حرکتی ادراکشده و آزمون رشد حرکتی TGMD۲ بودند . برای تحلیل داده ها از آزمون تی برای گروه های مستقلو از نرم افزار آماری SPSS v.۲۳ در سطح معناداری ۰۵ / ۰ استفاده شده است.یافته ها: نتایج نشان داد شایستگی حرکتی ادراک شده و واقعی کودکان دارای والدین ورزشکار و غیرورزشکار بطور معناداری تفاوت دارد ( ۰۵ / ۰ > p) و شایستگی حرکتی ادراک شده و واقعی کودکان دارایوالدین ورزشکار بهتر از کودکان دارای والدین غیر ورزشکار است.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این احتمال می رود که والدین ورزشکار محیط غنی تری از نظر ورزشی وحرکتی برای کودکان فراهم می کنند که این موضوع بر شایستگی حرکتی ادراک شده و شایستگیحرکتی واقعی کودکان تاثیر معناداری دارد .

کلیدواژه ها:

شایستگی حرکتی ادراک شده ، شایستگی حرکتی واقعی ، رشد اجتماعی ، والدینورزشکار ، والدین غیر ورزشکار