جرم شناسی فرهنگی سبز: از علت شناسی تا پیشگیری

رویکرد سنتی به رشد و توسعه اقتصادی همراه با پدیده­هایی چون صنعتی شدن، شهرنشینی، رشد فزاینده جمعیت و امپراطوری سرمایه و سرمایه داری، جهان معاصر را با بحران­های جدی زیست­محیطی مواجه ساخته است. به گونه­ای که امروزه حفاظت از محیط زیست و مقابله با بحران­های زیست محیطی به یکی از نگرانی های اصلی جامعه جهانی تبدیل گردیده است. «جرم­شناسی فرهنگی سبز» به عنوان یک رویکرد انتقادی نوین، با هدف به چالش کشاندن این رویکردهای سنتی و غیراکولوژیک، حفاظت از محیط زیست، علت شناسی جرایم و رفتار­های ناپایدار زیست محیطی و پیشگیری از آنها از اوایل هزاره سوم میلادی وارد جرم شناسی انتقادی معاصر گردیده است. این مقاله با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی به بررسی این رویکرد نوین پرداخته است. حاصل این مطالعات نشان می­دهد که جرم­شناسی فرهنگی سبز در علت­شناسی جرایم و رفتارهای ناپایدار زیست ­محیطی بر فرهنگ مجرمانه سازمانی، فرهنگ مصرف­گرایی، اقتصاد سیاسی جوامع سرمایه­داری و بازنمایی­های رسانه­ای تاکید می­کند و بر این اساس، اصلاح ساختارهای سیاسی، اقتصادی، حقوقی و فرهنگی آنومیک و غیر اکولوژیک جامعه را موثرترین روش برای پیشگیری از جرایم و رفتارهای ناپایدار زیست­ محیطی می­داند.

کلیدواژه ها:

Cultural criminology ، Ustainable development ، Environmental crimes ، Etiology ، Prevention