اثر تمرین مقاومتی با باند کشی بر سطوح میوستاتین و فولیستاتین در زنان سالمند دارای چاقی استئوسارکوپنیک

هدف: میوستاتین و مهار کننده آن فولیستاتین ، عواملی هستند که می توانند به طور بالقوه بیولوژی سالمندی از جمله توده عضلانی را تعدیل نمایند. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر ۱۲ هفته تمرین مقاومتی با باند کشی بر سطوح سرمی میوستاتین، فولیستاتین در زنان سالمند دارای چاقی استئوسارکوپنیک (OSO) بود. روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده (RCT) یک سوکور، ۴۸ زن سالمند دارای چاقی سارکوپنیک (بر اساس نتایج آزمایش DEXA، سن ۶۸/۳±۱۳/۶۴ (سال)، درصد چربی ۵۶/۶±۴/۴۵ (درصد)، شاخص توده بدنی ۷۱/۳±۱/۳۳ (کیلوگرم بر متر مربع)، نمره T چگالی مواد معدنی استخوان های ران و مهره های ۱ تا ۴ کمری ۴۲/۱±۸۶/۱- به دو گروه کنترل (۲۲ نفر) و تمرین (۲۶ نفر) تقیسم شدند. گروه تمرین به مدت ۱۲ هفته و سه جلسه در هفته تمرینات مقاومتی با باند های کشی را برای همه ی گروه های عضلانی اصلی انجام دادند. ۴۸ ساعت پیش و پس از ۱۲ هفته مداخله خون گیری انجام شد. جهت مقایسه های درون گروهی از آزمون های T وابسته و ویلکاکسون و جهت مقایسه های بین گروهی از آزمون آنکوا استفاده شد. یافته ها: در مقایسه نتایج بین گروهی میزان فولیستاتین (۰۰۲/۰P =) در گروه تمرین، وزن (۰۰۱/۰p=) و درصد چربی بدن (۰۰۱/۰p=) افزایش و نسبت فولیستاتین به میوستاتین(۰۱۸/۰= P) کاهش معنی داری درگروه کنترل داشت. تفاوت معنی داری در شاخص توده بدنی (۰۵۴/۰P=)، میوستاتین (۰۹۵/۰P=)، مشاهده نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین مقاومتی با باند کشی استراتژی تمرینی مناسبی باشد که از طریق تعدیل سطوح فولیستاتین و میوستاتین می تواند باعث بهبود ترکیب بدنی و توده عضلانی افراد سالمند دارای چاقی استئوسارکوپنیک می شود.

کلیدواژه ها:

چاقی استئوسارکوپنیک ، تمرین مقاومتی با باند الاستیک ، میوستاتین ، فولیستاتین