پیاده مداری و طرح جامع پیاده روی

به دنبال آلودگی هوا، سیاست کاهش استفاده از وسایل نقلیه شخصی و کاهش سوخت فسیلی ، رویکرد برنامه ریزی شهری در چند دهه اخیر در جهت احیاء مقوله امکان افزایش قابلیت پیاده روی در شهر ها شکل گرفت. هدف مقاله حاضر، بررسی و شناخت بیشتر موضوع افزایش قابلیت پیاده روی در شهر ها با استفاده از تجارب جهانی بوده که ضمن معرفی متدولوژی تحقیق، به طرح دیدگاه های مختلف در ارتباط با چگونگی استفاده از خیابان در جهان میپردازد و در این رهگذر به طور خلاصه معیارهای موثر در جهت افزایش قابلیت پیاده روی که در اسناد طرح جامع، در شهرهای دنیا در اروپا و آمریکا آمده است، اشاره دارد و ضمن دسته بندی این معیار ها، شاخصهای بی شماری را برای ارزیابی قابلیت پیاده مداری در شهر پیشنهاد مینماید تا امکان حضور هر چه بیشتر مردم در فضای شهری را فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

پیاده مداری ، آلودگی هوا ، طرح جامع پیاده روی