تاثیر نوع و میزان ماده آلی بر فرایند خاکدانه سازی در بافت های مختلف خاک در تناوب کشت گندم و ذرت

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 182

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WSRCJ-14-1_009

تاریخ نمایه سازی: 29 خرداد 1403

چکیده مقاله:

هدف: بسیار از پژوهشگران نقش مواد آلی در فرایند خاکدانه سازی را مورد بررسی قرار داده اند، لیکن هرکدام از آنها این ویژگی ها را برای منطقه محدودی به کاربرده اند. در این این پژوهش هدف این بود که اثرات را در چند اقلیم و با دو نوع متفاوت کود آلی در بافت های مختلف خاک و در تناوب زراعی به مدت دو سال مورد ارزیابی قرار دهیم. روش شناسی پژوهش: به منظور بررسی میزان تاثیر ماده آلی بر فرآیند خاکدانه سازی این پژوهش در سه نوع بافت خاک و تحت تاثیر سال های تناوب کشت (گندم و ذرت) بر میانگین وزنی قطر خاکدانه ها در ۱۱ منطقه کشورانجام شد. در این آزمایش تاثیر ماده آلی بر فرایند خاکدانه سازی در ۵ تیمار : ۱۰ ، ۲۰ تن در هکتار کود حیوانی، ۱۰ ، ۲۰ تن در هکتار کمپوست و شاهد در آزمایش فاکتوریل در غالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که با افزایش کودهای آلی موجب افزایش میانگین وزنی قطر خاکدانه ها شده و باعث تشکیل خاکدانه هایی با اندازه ۵۰۰-۲۵۰ و ۱۰۰۰-۵۰۰ میکرون شد. نتایج تاثیر کشت های متناوب گندم و ذرت بر مقادیر میانگین وزنی قطر خاکدانه ها در مقایسه با قبل کشت بخصوص در سال اول کشت نشان داد که با افزایش کودهای آلی، تشکیل خاکدانه هایی با قطر ۱۰۰۰-۵۰۰ میکرون بیشتر شد و درصد فراوانی خاکدانه های با قطر ۲۵۰-۱۰۵ و ۱۰۰۰-۲۵۰، کمترشد. هم چنین نتایج نشان داد که بهبود خاکدانه سازی با افزایش کودهای آلی در خاک با بافت لوم شنی بیشترین و در خاک با بافت لوم رسی کمترین شد.خاک با بافت لوم شنی بیشترین تاثیرپذیری را نسبت به با افزایش کودهای آلی دارند. وهمچنین در تیمارهای مختلف کود حیوانی و کمپوست در هیچ یک از قطر خاکدانه ها و در هیچ یک از کلاسهای بافتی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

بافت خاک ، خاکدانه ، ساختمان خاک ، کود دامی و کمپوست

نویسندگان

نیازعلی ابراهیمی پاک

دانشیار آبیاری موسسه تحقیقات خاک و آب

ابراهیم پذیرا

گروه خاکشناسی دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد علوم و تحقیقات تهران؛ ایران