آبکاری الکتریکی پوشش های کربن شبه الماس برای کاربرد های فضایی

اجزای متحرک مکانیکی و تماس مستقیم بین سطوح در خلا بکار رفته در کاربردهای فضایی، موجب تحقیقات زیادی برای یافتن پوششهای روان کننده ی جامد-جامد با مقاومت به سایش از جمله پوششهای کربن شبه الماس DLC است. روش آبکاری الکتریکی از لحاظ ارزانی تجهیزات و سادگی فرایند برای تهیه فیلم های DLC و مواد کربنی مربوطه در حال رقابت با سایر روش ها است. در این پژوهش پوشش DLC به روش آبکاری الکتریکی در ولتاژهای بالا سنتز شد. انواع کربن و پیوندهای پوشش بدست آمده به روش طیف سنجی رامان مطالعه گردید. خواص تریبولوژیکی و ریزساختاری نمونه ها به وسیله آنالیزهای میکروسختی سنجی، آزمون سایش و میکروسکوپ الکترونی روبشی متاثر از میدان FESEM مطالعه گردید. مقدار قابل قبول پیوندهای sp۳ در پوشش دهی کربن شبه الماس به روش آبکاری الکتریکی، در ولتاژ ۴۷۰ ولت حاصل گردید. با بررسی تصاویر FESEM مشخص شد که ساختاری مشابه به گل کلم ایجاد شده است. سختی پوشش حاصل از روش آبکاری الکتریکی به دلیل مقدار بالای پیوندهایsp۳ بالا است، به نحوی که در پوشش بهینه مقدار سختی در حدود ۱۶۰۰ ویکرز اندازه گیری گردید. ضریب اصطکاک پوشش DLC در مسافت های کم که مناسب لولا های فضایی با دامنه حرکت پائین است کم و قابل قبول است لیکن با افزایش مسافت، دچار افزایش چشمگیری گردید.

کلیدواژه ها:

پوشش ، کربن شبه الماس ، آبکاری الکتریکی ، سختی ، خواص تریبولوژیکی