ارتباط تاب آوری و سرسختی زندگی با سازگاری (عمومی و بهداشتی) زنان شاغل و غیر شاغل

زمینه و هدف: با اشتغال زنان اصول زندگی سنتی در هم شکسته شده، در همه زمینه ها محاسن و معایبی را به دنبال داشته است. سازگاری عبارت است از رابطه ای که هر ارگانسیم با محیط خود برقرار می کند و تاب آوری، سازگاری مثبت در واکنش به شرایط ناگوار است. سرسختی ترکیبی از عقاید و باورها در مورد خود و جهان است که از سه مولفه کنترل، تعهد و مبارزه جویی تشکیل شده است؛ لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین میزان تاب آوری و سرسختی زندگی بر سازگاری (عمومی و بهداشتی) زنان شاغل و غیر شاغل انجام شده است.روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری کلیه زنان شاغل و غیر شاغل شهرستان صحنه بودند. از بین جامعه آماری تعداد ۷۴ نفر از زنان شاغل و ۳۶ نفر از زنان خانه دار به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها، پرسشنامه های (CD-RISC)، (HS)، (BAI) بود. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس t برای دو گروه مستقل، همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم افزار SPSS ۲۴ انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین تاب آوری و سرسختی زندگی با سازگاری عمومی و بهداشتی زنان همبستگی مثبت وجود دارد و میزان تاب آوری و سرسختی زنان شاغل در سطح ۰/۰۱ تفاوت معنی دار با تاب آوری و سرسختی زنان غیر شاغل دارد و میزان تاب آوری و سرسختی زندگی در سطح ۰/۰۵ دارای قدرت پیش بینی معنی دار سازگاری عمومی و بهداشتی زنان شاغل و غیرشاغل می باشند.نتیجه گیری: زنان شاغل با چالش های متعددی در زندگی خانوادگی و شغلی مواجه هستند؛ تاب آوری باعث افزایش سازگاری افراد با شرایط مختلف زندگی از جمله پذیرش وظایف مسئولیت ها و نقش های جدید در زندگی زناشویی می شود و با کاهش هیجانات منفی رضایتمندی زندگی زناشویی را افزایش می دهد. از آنجا که سرسختی روانشناختی ویژگی مثبتی است که زنان شاغل از آن برخوردار هستند، میزان مناسب و بالای آن در بهبود توانمندی های ارتباطی و ادراک فردی در خصوص مسائل ذهنی و شخصیتی تاثیرگذار خواهد بود که بر این اساس می تواند در بهبود زندگی زنان شاغل از مزایای قابل توجهی برخوردار بوده و روابط این افراد را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، سرسختی زندگی ، سازگاری ، شاغل ، زنان