ریزدرون پوشانی عصاره حاصل از هسته خرمای کبکاب (Phoenix dactylifera L. cv Kabkab) برشته شده به روش خشک کردن انجمادی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 186
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIFT-10-3_004
تاریخ نمایه سازی: 22 خرداد 1403
چکیده مقاله:
این مطالعه با هدف بررسی ویژگی های فیزیکوشیمیایی عصاره ریزدرون پوشانی شده هسته خرما انجام شد. عصاره هسته خرمای کبکاب (Phoenix dactylifera) برشته شده (دمای °C۱۸۰ و ۲۰ دقیقه) توسط ترکیب روش استخراج به کمک امواج فراصوت (دامنه ۸۰ %؛ ۳۰ دقیقه،) و مایکروویو (۵/۲ دقیقه) جداسازی شد. ترکیبات فنولی اصلی این عصاره به کمک کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) شناسایی شد. ریزدرون پوشانی این عصاره به کمک نسبت های مختلف مالتودکسترین-کنسانتره پروتئین سویا و به روش خشک کن انجمادی مطابق تیمارهای زیر انجام شد: M(۱۰۰): مالتودکسترین خالص؛ S(۱۰۰): پروتئین سویای خالص؛ MS(۷۵.۲۵): مالتودکسترین: سویا ۷۵ به ۲۵؛ MS(۵۰.۵۰): مالتودکسترین: سویا ۵۰:۵۰؛ MS(۲۵.۷۵): مالتودکسترین: سویا ۲۵: ۷۵. گالیک اسید (mg ۱۰۰ g-۱ dEx ۸۷/۵۳۶) و کاتکین (mg ۱۰۰ g-۱ dEx ۷۹/۲۱۴) به ترتیب مهم ترین ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی این عصاره بودند. نوع دیواره میکروذرات تاثیر معنی داری بر رطوبت و فعالیت آبی آن ها نداشت. چگالی توده ای ذرات g cm-۳ ۲۳۲/۰- ۱۷۸/۰ بود. بیش ترین و کم ترین حلالیت مربوط به M(۱۰۰) و S(۱۰۰) بود. ذرات تشکیل شده ساختاری ناهمگن، فلسی و ورقه ای داشتند. ترک هایی نیز در سطح ذرات به ویژه M(۱۰۰) مشاهده شد. بهترین کارایی ریزدرون پوشانی در نمونه های مالتودکسترین- پروتئین سویا (به ویژه MS(۵۰.۵۰): ) مشاهده شد. ریزدرون پوشانی عصاره هسته خرما (بدون در نظر گرفتن نوع دیواره) توانست به حفظ ترکیبات فنولی طی دوران نگهداری کمک کند. در حالی که ۸۸/۶۸ درصد ترکیبات فنولی عصاره آزاد هسته خرما بعد از ۳۵ روز نگهداری در دمای °C ۳۵ از بین رفت. ریزدرون پوشانی ذرات باعث حفظ ۷۹/۶۱ درصد (M(۱۰۰)) تا ۶۹/۷۶ درصد (MS(۵۰.۵۰)) ترکیبات فنولی عصاره هسته خرما شده است. با توجه به حلالیت مناسب، رطوبت و فعالیت آبی پایین و توانایی حفظ ترکیبات فنولی، میکرو ذرات عصاره هسته خرما (به ویژه MS(۵۰.۵۰)) می تواند به عنوان یک ترکیب زیست فعال کارا و مقرون به صرفه برای محافظت ماده غذایی و بهبود ارزش تغذیه ای آن پیشنهاد شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید جابر پورشعیب
دانشجوی دکتری، گروه علوم و صنایع غذایی، واحد سروستان، دانشگاه آزاد، سروستان، فارس، ایران
محمد امین شامخی
استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، واحد سروستان، دانشگاه آزاد اسلامی، سروستان، فارس، ایران
ابراهیم رجب زاده قطرمی
استادیار، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی، خرمشهر، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :