اثرتنش خشکی برمیزان آنتی اکسیدان های برگ و برخی ویژگیهای فیزیولوژیک ژنوتیپ های گلرنگ تحت رژیمهای مختلف رطوبتی

از آنجایی که تنش خشکی به عنوان یکی از مهمترین عوامل محدودکننده تولید گیاهان زراعی می باشد، آزمایشی به منظور بررسی اثر این تنش بر میزان آنتی اکسیدانهای برگ ژنوتیپهای گلرنگ به صورت کرتهای خرد شده و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار و با استفاده از 3 رژیم آبیاری (I1، I2 و I3) انجام شد. میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در سطح I2 نسبت به سطح I1 به ترتیب به میزان 19 و 5/8 درصد افزایش یافت اما در سطح I3 به میزان 8/33 و 45 درصد نسبت به سطح I1 کاهش نشان داد. محدودیت رطوبت به ترتیب منجر به کاهش 9/64، 8/33 و 4/11 درصدی میانگین شاخص سطح برگ (LAI)، شاخص پایداری غشا (MSI) و درصد روغن شد. با افزایش محدودیت رطوبت، در ژنوتیپ های مقاوم تر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان افزایش یافت. این در حالیست که در ژنوتیپ های حساس تر کاهش این آنزیم ها مشاهده شد. بیشترین کاهش MSI و LAI تحت شرایط خشکی مربوط به ژنوتیپ های S149، کوسه، نبراسکا و اراک بوده که با کاهش آنزیم های آنتی اکسیدان و در نتیجه حساسیت بیشتر این ژنوتیپ ها به خشکی همراه بود.

کلیدواژه ها:

گلرنگ ، خشکی ، آنزیمهای آنتی اکسیدان ، شاخص پایداری غشا ، شاخص سطح برگ