بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های جو با استفاده از نشانگرهای SSR

دراین مطالعه تنوع ژنتیکی 35رقم جو مورد استفاده دربرنامه های اصلاح مقاومت به سرما درکشور با استفاده از44 جفت اغازگرریزماهواره بررسی شد درمجموع 268 الل چندشکل با میانگین 7/44 الل به ازای هرجایگاه ریزماهواره تولید شد نشانگر Hvm74 با 21 الل بیشترین و نشانگر Hvm2Aبا 3 الل کمترین تعدادالل را دارا بودند میزان اطلاعات چندشکلی PIC بین 0/42 تا 0/94 با میانگین 0/74 متغیر بود کمترین آن مربوط به نشانگر Hvm2Aو بیشترین آن مربوط به نشانگرHvm74 بود تنوع ژنی برای نشانگرهای مورد استفاده درمحدود 0/53تا 0/93 با میانگین 0/78 بدست آمد بیشترین میزان هتروزیگوتی نیز مربوط به نشانگر Hvm74 0/25 بود گروه بندی ژنوتیپ ها با استفاده ازالگوریتم Neibhor-Joining براساس ضریب فاصله Kimura 2- Parameters بود که بیشترین تمایز گروه ها درمحل برش دندروگرام با سه گروه حاصل شد ژنوتیپ هایی با حساسیت متوسط دریک گروه و ژنوتیپ های دارای حساسیت زیاد به سرما درگروه دیگر قرارگرفتند.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکیف نشانگرهای ریزماهواره ، جو ، تجزیه خوشه ای