تاثیر سطوح مختلف پروتئین و چربی جیره بر شاخص های رشد، بیان ژن های درگیر در ایمنی (لایزوزیم و فاکتور نکروز دهنده تومور-یک آلفا) و اشتها (گرلین) در گورخر ماهی (Danio rerio)

مطالعه حاضر برای ارزیابی تاثیر سطوح مختلف پروتئین و چربی جیره بر بیان ژن­های درگیر در ایمنی (لایزوزیم و TNF- ۱α) و اشتها (گرلین) در گورخر ماهی انجام شد. به این منظور ۹ جیره با سه سطح پروتئین (۲۵، ۳۰ و ۳۵%) و سه سطح چربی (۴، ۸ و ۱۲%) تهیه و ۱۳۵ قطعه بچه ماهی به­صورت گروه­های ۵ تایی با میانگین وزن بدن (± انحراف معیار) ۰۲/۰ ± ۲۳/۱ گرم به­طور تصادفی در ۲۷ آکواریوم ۳۰ لیتری توزیع و ۳ بار در روز به مدت ۴ ماه تغذیه شدند. طرح آزمایش به صورت فاکتوریل بود و نتایج نشان داد با افزایش پروتئین جیره شاخص­های رشد (وزن نهایی، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی) و میزان بیان ژن­های ایمنی و اشتها در تیمار ۳۵­% پروتئین افزایش معنی­داری داشت (۰۵/۰p<). شاخص­های رشد و بیان ژن لایزوزیم در تیمار ۱۲% چربی نسبت به دیگر تیمارها و بیان ژن گرلین در تیمار ۱۲­% چربی نسبت به ۴% (۰۵/۰p<) و بیان ژن TNF- ۱α با افزایش سطوح چربی جیره افزایش یافت (۰۵/۰p>). اثر متقابل پروتئین و چربی نیز باعث افزایش شاخص­های رشد و بیان ژن­های ایمنی و گرلین شد (۰۵/۰p<)، به­طوری­که بالاترین میزان رشد و بیان ژن در تمامی ژن­های مورد بررسی در تیمار ۳۵% پروتئین و ۱۲% چربی مشاهده شد. یافته­های تحقیق حاضر مشخص کرد که پروتئین و چربی جیره می­توانند در بهبود عملکرد دستگاه ایمنی و اشتها در گورخر ماهی نقش داشته باشند.

کلیدواژه ها:

گورخر ماهی ، تغذیه ، ایمنی ، رشد