بررسی تاثیر هوش مصنوعی (AI) در بهبود بهره وری سازمانی

گسترش هوش مصنوعی در سال های اخیر در زمینه های بسیاری شتاب پیدا کرده است که بیشتر سعی آن در بهبود کارکردهای سازمانی بوده است. با این وجود در چگونگی اینکه سازمان ها می بایست از هوش مصنوعی برای بهبود بهره وری سازمانی استفاده کنند، کمبودهایی وجود دارد. با توجه به کاربرد هوش مصنوعی و شرایط سازمان های داخلی، این پژوهش یک مدل تحقیقاتی مفهومی است که تاثیراتی که هوش مصنوعی (AI) میتواند در بهبود بهره وری سازمانی داشته باشد، را شناسایی می کند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر هوش مصنوعی در بهبود بهره وری سازمانی در سال ۱۴۰۲ صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان منتخب شرکت های وابسته وزارت نیرو در شهر تهران بود که تعداد کل آن ها ۳۳۰ نفر بود که از بین آنان با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی ساده ۱۷۵ نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه های استاندارد هوش مصنوعی میکالف و همکاران (۲۰۲۳) و بهره وری آچیو (۱۹۹۴) انجام گرفت. پس از توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها، بررسی اطلاعات و آزمودن فرضیه ها با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و به کمک نرم افزار Smart PLS ۲ در دو بخش مدل اندازه گیری و بخش ساختاری انجام پذیرفت. در بخش اول ویژگی های فنی پرسشنامه شامل پایایی، روایی همگرا و روایی واگرا مختص PLS بررسی گردید. در بخش دوم، ضرایب معناداری نرم افزار برای بررسی فرضیه های پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. در نهایت یافته های پژوهش تاثیر هوش مصنوعی و کارکردهای آن شامل زیرساخت ها، توانایی گسترش کار و مواضع پیشگیرانه را در جامعه مورد مطالعه مورد تایید قرار داد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، بهره وری ، زیرساخت ها