کاربرد ریزجلبکها در تغذیه آبزیان

با توجه به اینکه آبزی پروری سریع ترین رشد را در بین شیوه های تولید غذا در سراسر جهان دارد، بهره گیری از ترکیبات جدید در جیره آبزیان به منظور تامین غذای کافی برای این صنعت ضرورت دارد. میکروجلبکها به واسطه توانایی فتوسنتز، تثبیت ازت، تثبیت دی اکسید کربن و امکان بقا در تمامی اکوسیستمهای آبی، از آبهای شیرین تا شور، از مهمترین تولیدکنندگان شبکه غذایی زمین بحساب می آیند. در چند ده ه اخیر از جلبکها به دلیل داشتن زیتوده غنی از پروتئین، چربی، آنتیاکسیدان، کربوهیدرات و رنگدانه در صنایع غذایی مختلف استفاده می گردد. در آبزی پروری نیز برای اهداف مختلف (نظیر غذای زنده برای لاروهای ماهی و صدفها، تولید روغن مورد استفاده در جیره، تولید آستاگزانتین و کاروتنوئید و غیره) از ریزجلبکها به طور گسترده استفاده میشود. پروتئین ها، اسیدهای آمینه، اسیدهای چرب چند غیراشباع با زنجیره بلند، رنگدانه های آنتی اکسیدانی، ویتامین ها، مواد معدنی و فیبرها برخی از مهمترین ترکیبات ریزجلبک ها هستند که دارای ارزش زیستی برای استفاده در آبزی پروری هستند. در مقاله حاضر ریزجلبکهای مورد استفاده به عنوان ماده غذایی برای آبزیان، ترکیبات بهبود دهنده سلامت در جلبکها و نقش آنها در رشد، ایمنی و مقاومت در برابر بیماری آبزیان شرح و مورد بحث قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

غذای زنده ، آنتی اکسیدان ، کاروتنوئید.