ابر دریاچه باستانی ری - مقدمه ای بر تغییرات سطح-حجم آب در طول زمان از دیدگاه مورفولوژی

پدیده های زمین شناسی در تکاپو با تکتونیک و فرسایش همواره در حال تغییر و تحول هستند. چهره کنونی زمین حاصل تعامل این دو پدیده است. ابر دریاچه باستانی ری، به عنوان بزرگترین دریاچه آب شیرین جهان که روزگارانی نزدیک به نیمی از کشور را تحت پوشش خود داشته، کرانه های ساحلی بسیار گسترده ای را از خود به یادگار گزاشته است. این بررسی با هدف مطالعه نحوه گسترش افرازهای ساحلی و چگونگی شکل گیری آن ها مورد توجه قرار گرفته تا بتواند برآورد نسبی از حجم آب این دریاچه را به تصویر بکشاند. در این راستا از روش های سنجش از دور و بازدید های میدانی گسترده بهره گرفته شد. بدین ترتیب لندفرم ها و فنداسکیپ های گوناگونی در حاشیه دریاچه شناسایی و معرفی گردید. سپس مقادیر سطح حجم برای ترازهای مختلف برآورد و به صورت یک مدل یکپارچه ارائه گردید. برای تراز ۱۰۱۰، حجم آب دریاچه معادل ۱۲۷.۸۰۰ کیلومتر مکعب و سطح آن معادل ۵۰۰ هزار کیلومتر مربع خواهد بود.

کلیدواژه ها:

ابر دریاچه باستانی ری ، تکتونیک ، ژئومورفولوژی ، افراز ساحلی ، سنجش از دور