مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی راه حل مدار و روایت مدار در کاهش اختلالات رفتاری دانش آموزان پسر پایه هفتم متوسطه اول شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی راه حل مدار و روایت مدار در کاهش اختلالات رفتاری دانش آموزان پسر پایه هفتم متوسطه اول شهر اهواز می باشد. روش پژوهش ، شبه آزمایشی بوده است . جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان پایه هفتم آموزش و پرورش ناحیه ۳ اهواز در سال تحصیل ۱۴۰۱؛۱۴۰۰ تشکیل دادند. نمونه آماری این پژوهش شامل ۴۵ نفر از دانش آموزان یاد شده می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ۷۶ سوالی ودوورث برای قبل و بعد از مداخله استفاده شد. ابتدا در هر سه گروه آزمایش ۱و۲ و گواه پیش آزمون اجرا شد. در دو گروه آزمایش ، آموزش مورد نظر (مشاوره راه حل مدار و روایت مدار) اجرا شد و در گروه دیگر آموزش مورد نظر مورد استفاده قرار نگرفت (گروه گواه). پس از آموزش به دو شیوه درمان راه حل مدار و روایت مدار، پس آزمون در هر سه گروه یاد شده اجرا شد و نتیجه آزمون در گروه ها مورد مقایسه قرار گرفت . برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSSواز آزمون t نمونه های مستقل برای آزمون فرضیات استفاده شده است . نتایج تحقیق نشان داد که روشهای راه حل مدار و روایت مدار در کاهش اختلالات رفتاری موثرند. پس می توان نتیجه گیری کرد که با استفاده از نتایج این پژوهش ، مشاوران مدارس می توانند به عنوان رویکردی که در کاهش اختلالات رفتاری موثر است استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

اختلالات رفتاری ، روایت درمانی ، درمان راه حل مدار ، مشاوره گروهی ، دانش آموزان