رابطه نگرش به معلم و کلاس، ارزشگذاری اهداف و ادراک خود با تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر رامهرمز

هدف از پژوهش حاضر، رابطه بین نگرش به معلم و کلاس، ارزشگذاری اهداف و ادراک خود با تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دختر دوم متوسطه شهر رامهرمز بود. جامعه آماری تمامی دانش آموزان دختر دوم متوسطه و نمونه آماری ۲۰۰ نفر از دانش آموزان دختر بودند که به شیوه تصادفی انتخاب شدند. طرح پژوهش همبستگی بود. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های نگرش به مدرسه مک کوچ (۲۰۰۱) و تعلل ورزی سلومون و راث بلوم (۱۹۸۴) استفاده شد. برای تحلیل یافته ها نیز از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها نشان دادند بین نگرش به معلم و کلاس و ادراک خود با تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دختررابطه منفی و معناداری وجود داشت و بین ارزش گذاری اهداف خود با تعلل ورزی تحصیلی رابطه مثبت معناداری وجود داشت . هم چنین نتایج رگرسیون نشان داد ادراک خود و ارزش گذاری اهداف خود بهترین پیش بینی کنندهی تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دختر بودند.

کلیدواژه ها:

نگرش به معلم و کلاس ، ارزشگذاری اهداف ، ادراک خود و تعلل ورزی تحصیلی