اثر بخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهبود کیفیت وشدت خواب در بیماران مبتلا به بی خوابی

زمینه وهدف : در میان اختلالات شایع خواب ،بی خوابی یکی از اختلالاتی است که با مشکلاتی در شروع یا میانه خواب همراه است وفرد در اثر مواجهه با شرایط ناپایدار آرامش بخواب رفتن دچار مشکل می شود .هدف از این پژوهش نیز بررسی تاثیر درمان شناختی رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهبود کیفیت خواب این دسته از اختلالات است .مواد وروش ها:جامعه آمارای شامل کلیه افراد دارای اختلال بی خوابی شهرستان شاهرود بود. نمونه شامل ۲۰ نفراز این افراد دارای اختلال بود که بصورت تصادفی زمانی انتخاب شدند.برای نمونه گیری از روش تصادفی زمانی استفاده شد.ابزارهای مورد استفاده آزمون کیفیت خواب PSQIو آزمو ن بر انگیختگی پیش از خواب PSAS بودند.مداخله آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون بود که حدود چهارماه طول کشید.نتایج توسط نرم افزار ۸ spss وبا استفاده از آزمون تحلیل کواریانس ارزیابی شد.یافته ها:رفتار درمانی شناختی مبتنی برذهن آگاهی طبق نتایج تحلیل کواریانس تقریبا ۶۶% در کاهش نمرات آزمونPSQIوبطور تقریبی ۸۶% بهبود کیفیت خواب در پرسش نامه PSASموثر می باشند. شرکت کنندگاه در گروه آزمایش افزایش طول مدت خواب،بهبود کیفیت خواب و مهارتهای مقابله ای موثر تر در مواجهه با بی خوابی را گزارش نموده و اعلام داشتند که بهتر می توانند از خواب برخیزند.نتیجه گیری: با فرض اینکه افکار خود آیند فرد در بی خوابی وکیفیت خواب او اثر گذار باشد در تبیین نتایج این گزارش می توان بوضوح مشاهده نمود که با تغییر افکار مبتنی بر تغییر رفتار و ذهن آگاهی فرد می توان به کاهش علایم و درمان این اختلال کمک نمود.نتایج این پژوهش بر کاهش علایم بی خوابی آزمودنی ها موثر بوده است .نتایج این پژوهش می تواند در سایر پژوهشهای اختلالات خوابی مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اختلال بی خوابی ، درمان شناختی رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی ، کیفیت خواب ، برانگیختگی پیش از خواب