چگونگی بالا بردن انگیزه معلمان در بکار گیری رویکرد تلفیقی در تدریس و مقایسه تاثیر آن بر میزان یادگیری دانش آموزان

دانش آموزان میل دارند آن چیزی را که ما معلمان به آنها یاد می دهیم بیاموزند.اگر ما ارتباط دادن مطالب با معانی و تلفیق مفاهیم ، مضامین ومهارتها را ازآن ها بخواهیم ، آنها هم همان ها راخواهند آموخت واگر به آموزش صرف مفاهیم مجزا وغیر مرتبط بپردازیم به همین نحو یاد می گیرند.برنامه ی آموزش تلفیقی محیطی پرانگیزه،پرنشاط و فعال را برای فرایند یاددهی ویادگیری فراهم می کند و نتایج مفید، موثر وارضا کننده ای به وجود می آورد. نیاز های جامعه ی امروز، عصرانفجار اطلاعات وپیشرفت سریع فناوری های ارتباطی ، افزایش مواد وموضوع های یادگیری بدون نتیجه ، توان شیوه های آموزشی سنتی و غیر جوابگو بودن آن در برابرنسل جوان، ضرورت واهمیت پرداختن به شیوه های تلفیقی را مشخص می کند. دراین مقاله ضمن معرفی این شیوه و برشمردن ویژگی ها و فواید آن، به موارد ضروری وپیش نیازهای اجرایی آن اشاره شده است . پژوهش حاضر در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲در مدراس شهید باهنر و خدیجه کبری واقع در ناحیه ۲ آموزش و پرورش شهرستان تبریز انجام شده است . مساله ی مورد نظر، عدم علاقه مندی همکاران به روش های نوین تدریس ، کم بودن زمان آموزش با توجه به حجم بالای محتوای کتب درسی می باشد. هدف این پژوهش تاثیر برنامه درسی تلفیقی برمدیریت زمان جهت آموزش حجم بالای محتوای کتب درسی، بالابردن انگیزه بر یادگیری دروس در پایه ی ابتدایی،با رویکرد کاربردی و به روش شبه تجربی است. بر این اساس، با استفاده از روشهای گوناگون به منظور کسب دادههای لازم، ازمنابع گوناگون تحقیق مانند: همکاران، کتابها، بررسی سطح یادگیری دانش آموزان، به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شد تاضمن شناسایی عوامل موثر در ایجاد مساله به راه حلهایی برای بهبود این مشکل دست یافته شود. پس از مطالعه انواع راه حل هایپیشنهادی و ابتکاری با در نظر گرفتن شرایط و ویژگی های همکاران به انتخاب چندین راهکار عملی مبادرت شد. سپس به اجرایراه حلهای انتخابی اقدام شد که برخی از آنها عبارت بودند از: ۱ . برگزاری کارگاه های آموزشی ویژه ی همکاران ۲ .بازدید ازتدریس همکاران ۳. استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون در دو حالت سنتی و تلفیقی. جامعه آماری در این پژوهش، معلمانمدارس خدیجه کبری و شهید باهنر بودند که به عنوان نمونه هدفمند در دسترس انتخاب شدند و در دو مرحله تدریس سنتی وتلفیقی مورد آزمایش قرار گرفتند. آزمودنیها در مرحله اول بصورت سنتی دروس هر کتاب را بدون ارتباط با هم یا در هم آمیختنبصورت مجزا و بدون برهم زدن بودجه بندی تدریس نموده اند . در مرحله ی بعد آزمودنی ها وارد مرحله تدریس تلفیقی شده و بیندروس یک کتاب ارتباط برقرار کرده یا به عنوان مثال توانسته اند درس مطالعات اجتماعی را در تلفیق با سایر دروس علوم تجربی،ریاضی، هنر و....)ارتباط بین رشته ای( بصورت همزمان تدریس نمایند. نتایج تحلیل تفاوت معنی داری را در سطح عملکرد معلمان وخلاقیت، سطح یادگیری فراگیران و توانایی در برقراری ارتباط بین دانش آموخته شده و مهارت زندگی نشان می داد .

کلیدواژه ها:

روش تدریس سنتی ، برنامه درسی تلفیقی ، یادگیری ، ارتباط بین رشته ای