بررسی شاخص های حکمرانی خوب شهری با تاکید بر هوشمندسازی (مورد مطالعه: کلانشهر تبریز)

شهرنشینی فزاینده، افزایش روز افزون جمعیت و مشکلات عظیم اجتماعی، اقتصادی و زیست-محیطی حاصل از آنها، به همراه رشد و گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات -به عنوان عمده-ترین محور تحول در جهان- شاخصه اصلی قرن ۲۱ در سطح جهان است. برای مقابله با چالش شهرها مفهوم شهر هوشمند و حکمرانی خوب شهری نیز به عنوان پیش شرطی برای شهر هوشمند از سوی سازمان های ملی و بین المللی ارائه شده است. بنابراین، ایده مدیریت و حکمرانی شهری از حالت سنتی آن خارج شده و ارتقا یافته است. به عبارت دیگر، در حکمرانی خوب و هوشمند گفتگوی باز بین شهروندان و مقامات شهری از طریق یک پلتفرم ICT فعال می باشد. از این رو، هدف از این مطالعه، پاسخ به این پرسش است که با تغییرات جدید در حوزه فناوری در شهرهای کشور، به ویژه کلانشهرها، وضعیت شاخص های حکمرانی خوب در کلانشهر مورد مطالعه به چه صورت است؟ و آیا مدیریت شهری در کلانشهر تبریز قادر به ارتقا شاخص های حکمرانی مطلوب شهری در راستای شاخص های شهری هوشمند است؟ پاسخ به سوال های پژوهش، با بکارگیری ترکیبی از مدل های کمی و کیفی انجام شده است. شاخص های شهر هوشمند و حکمرانی خوب شهری با استفاده از ابزار پرسش نامه و آمار موجود در سالنامه-های آماری استخراج شده و در محیط برنامه نویسی پایتون تجزیه و تحلیل شده است. نتایج نشان می دهد که امتیاز کلی حکمرانی خوب در کلانشهر تبریز ۴۳۶/۰ از واحد است. از مجموع پنج شاخص معرفی شده توسط سازمان ملل، شاخص اثربخشی مطلوب ترین و شاخص تساوی نامطلوب ترین وضعیت را در میان سایر شاخص ها به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، حکمرانی خوب شهری ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، محیط برنامه نویسی پایتون