ارزیابی تاثیر غلظت های مختلف قارچ کش Miravis Duo® (۷۵ SC ۲۰۰) در کنترل بیماری سفیدک پودری گوجه فرنگی در شرایط مزرعه ای
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 24
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-13-1_001
تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر برای یافتن کمترین غلظت موثر از قارچکش میراویس دو® (Miravis Duo®۷۵ SC ۲۰۰) در مقایسه با قارچکش سیگنوم® (®Signum) و شاهد (آب پاشی) در کنترل سفیدک پودری گوجه فرنگی با عامل Leveillula taurica، در شرایط مزرعه ای در دو منطقه کرج و مشهد انجام شد. با مشاهده اولین علائم بیماری محلول پاشی آغاز و چهار نوبت در فواصل ۱۱ روزه تکرار شد. یادداشت برداری از کرت های آزمایشی ۱۰ روز پس از هر محلول پاشی، بر اساس درصد پوشش سفیدک پودری روی برگ ها برای پنج بوته در هر تکرار انجام شد. تجزیه واریانس داده ها در هر دو مکان نشان داد که اثر تیمار قارچکش بر شاخص شدت بیماری(DSI) و مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری (AUDPC) در سطح احتمال آماری ۰۱/۰ معنی دار است. در هر دو مکان و در سطح احتمال آماری ۰۵/۰، بین اثر تیمار ml/ha۷۰۰ از میراویس دو® و غلظت های ml/ha ۱۰۰۰ و ml/ha ۱۲۰۰ از این قارچکش و سیگنوم® در کاهش شاخص شدت بیماری، اختلاف معنی داری وجود داشت، اما بین غلظت های ۱۰۰۰ و ۱۲۰۰ اختلاف معنی داری وجود نداشت. مقایسه تیمارهای مختلف قارچکش میراویس دو® با تیمار شاهد، نشان داد که پس از اولین ارزیابی در دو مکان، غلطت های ml/ha۱۰۰۰ و ml/ha ۱۲۰۰ از قارچکش به طور متوسط به ترتیب به میزان ۵۹% و ۵/۶۵ % در جلوگیری از بیماری سفیدک پودری گوجه فرنگی موثر بودند که تفاوت معنی داری با تاثیر قارچکش مرجع (۵/۵۷ %) نداشت. بنابراین با رعایت اصل مصرف بهینه قارچکش، غلظت ml/ha ۱۰۰۰ از قارچکش میراویس دو® در کنترل سفیدک پودری گوجه فرنگی و در تناوب با دیگر قارچکش های مجاز قابل توصیه است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه خلقتی بناء
بخش تحقیقات بیماری های گیاهی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
مجتبی مرادزاده اسکندری
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران.
کسری شریفی
بخش تحقیقات بیماری های گیاهی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.