کاهش خاک ورزی گامی به سوی کشاورزی پایدار

مسئله افزایش بی رویه جمعیت در کشور و ضرورت تامین غذا برای این جمعیت از بحث هایی است که در محافل مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فنی مطرح بوده است . با افزایش جمعیت، منابع آب و زمین لازم برایتولیدبیشتر نیازهای غذایی محدود می شود. کاهش دسترسی به زمین های زراعی توجیه کننده این مطلب است که افزایش تولید بایستی در نتیجه بهره وری بیشتر از واحد سطح در واحد زمان حاصل شود، با این وجود، ماشین ها و ادواتی که برای بهره وری بالاتر بکار گرفته می شوند کیفیت محیط زیست را تنزل داده و آن را تهدید می کنند پس دغدغه فکری دست اندر کاران کشاورزی، افزایش بهره وری با حفظ و بهبود کیفیت محیط، شامل آب، خاک و هوا می باشد و عملیات کشاورزی بایستی طوری برنامه ریزی شوند که کمترین میزان خسارت ممکن به منابع تولید مانند خاک و آبوارد شود. خاک ورزی جزئی مهم از مجموعه عملیات تولید است. عملیات خاک ورزی، حاصلخیزی و کلیه جنبه های کیفی محیطی را یه طور چشمگیری تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از اثرات نامطلوب تردد و کار ماشین ها، فشرده کردن و در معرض فرسایش بادی و یا آبی قرار دادن خاک است که بخش عمده ای از این رفت و آمد و کار مربوط به عملیات خاک ورزی است در این تحقیق اثر انواع خاک ورزی بر پایداری سیستمهای کشاورزی بررسی شده و کاهش دفعات، عمق و شدت آن ، که به کاهش انرژی مصرفی وحداقل نمودن و جلوگیری کردن از تراکم خاک منجر میشود، حفظ رطوبت، کنترل علف های هرز ، حفظ بقایای گیاهی توصیه شده است که نیل به سوی سیستم های کشاورزی پایدار نتیجه حتمی آن می باشد.

کلیدواژه ها:

کاهش خاک ورزی ، کشاورزی پایدار ، فشردگی خاک