اثرات باکتری های محرک رشد، محلول پاشی سالیسیلیک اسید و سیلیسیم بر پارامترهای رشدی سیر تحت تنش شوری
محل انتشار: مجله تحقیقات آب و خاک ایران، دوره: 55، شماره: 1
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 26
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-55-1_006
تاریخ نمایه سازی: 17 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه تبریز در سال ۱۳۹۷ اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل: سه سطح تنش شوری (غیر شور، شوری ۳ و ۶ دسی زیمنس بر متر) از منبع سدیم کلراید، محلول پاشی در سه سطح بدون محلول پاشی هورمونی و تغذیه ای، محلول پاشی دو میلی مولار سیلیسیم و محلول پاشی یک میلی مولار سالیسیلیک اسید و فاکتور سوم، تلقیح باکتریایی در چهار سطح شامل: بدون تلقیح، تلقیح با آزوسپریلیوم، تلقیح با ازتوباکتر و تلقیح توام دو باکتری بود. نتایج این تحقیق نشان داد که تنش شوری موجب کاهش رشد و عملکرد سیر گردید. محلول پاشی سالیسیلیک اسید و سیلیسیم و تلقیح با باکتری ها باعث بهبود جذب پتاسیم، افزایش ارتفاع بوته، سطح و تعداد برگ در بوته، ارتقاء اجزای عملکرد، عملکرد بیولوژیک و محصول سیر شد. تیمار های مورد استفاده به طور چشمگیری غلظت سدیم را در ریشه و برگ کاهش دادند. اثرات مثبت استفاده از تیمار های مورد مطالعه نه تنها تحت شرایط تنش شوری، بلکه در شرایط غیر شور نیز موجب بهبود رشد و عملکرد گیاه شد. در بین تیمارهای مورد مطالعه، محلول پاشی سالیسیلیک اسید و سیلیکون به همراه استفاده ترکیبی از باکتری های آزوسپریلیوم و ازتوباکتر اثرات مطلوب تری نسبت به سایر تیمارها بر رشد و بهره وری سیر نشان داد. در نهایت استفاده از باکتری های محرک رشد به همراه محلول پاشی سالیسیلیک اسید و سیلیکون برای مقابله با اثرات تنش شوری در گیاه سیر پیشنهاد شد.
نویسندگان
علی رضا توسلی
استادیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی،سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،
سعید قاسمی
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
کاظم قاسمی گلعذانی
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
سالار فرهنگی آبریز
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
احمد بایبوردی
دانشیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجانشرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،
هوشنگ خسروی
دانشیار موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :