ارزیابی عملکرد و پایداری ژنوتیپ های عدس با استفاده از شاخص WAASBو مدل اثرهای مخلوط خطی(LMM)
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 263
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SUST-34-1_007
تاریخ نمایه سازی: 17 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
اهداف: هدف از این تحقیق ارزیابی کارایی مدل های تجزیه پایداری با استفاده از مدلهای امی (AMMI) و بلاپ (BLUP) بود .مواد و روش ها: در این تحقیق ۱۹ ژنوتیپ پیشرفته عدس به همراه سه رقم شاهد کیمیا، بیله سوار و توده محلی در ایستگاههای تحقیقات کشاورزی خرم آباد (لرستان)،زنجیره (ایلام) و سرارود (کرمانشاه) به مدت دو سال زراعی(۱۳۹۷-۹۹) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تعیین کمیت پایداری ژنوتیپی، از تجزیه مقادیر منفرد (SVD) با یک مدل اثرمخلوط خطی (LMM) استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون نسبت درست نمایی (Likelihood ratio test, LRT) نشان داد که برهم کنش ژنوتیپ × محیط بر عملکرد دانه معنی دار بودند. بنابراین، تجزیه BLUPs برای این دادهها مناسب تشخیص داده شد. نمودار موزاییکی نشان داد که سهم مجموع مربعات ژنوتیپ و برهمکنش ژنوتیپ × محیط در مجموع مربعات کل به ترتیب ۷۵/۶ و ۳۶/۳۴ درصد بود. بای پلات اولین مولفه اصلی محیط در برابر عملکرد اسمی نشان داد که ژنوتیپهای ۱۳، ۶، ۱۶، ۹ و ۱۰ از پایداری بیشتری برخوردار بودند. نتیجه گیری: بای پلات عملکرد دانه در برابر میانگین وزنی نمرات مطلق (WAASB نشان داد که ژنوتیپ های ۱۰، ۱۶، ۱، ۲۰، ۱۵ ، ۴ ،۱۳ و ۷ به دلیل بزرگی متغیر پاسخ (داشتن عملکرد بالا) و پایداری بالا (مقادیر پایین WAASB)، بسیار پر محصول و پایدار بودند. شناسایی ژنوتیپها با معیار WAASBY نشان داد که ژنوتیپ های ۱۶ و ۱ پر محصول و پایدار بودند و می تواند نامزد معرفی ارقام جدید باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پیام پزشکپور
بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،
امیر میرزایی
استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان ایلام، سازمان تحقیقات، آموزش
ایرج کرمی
کارشناس، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، معاونت سرارود ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
