بررسی رابطه مالکیت خصوصی و هزینه نمایندگی در بازار سرمایه ی ایران

هدف اصلی این تحقیق بررسی تأثیر مالکیت خصوصی بر میزان هزینه های نمایندگی شرکتهای پذیرفته شده در بازار سرمایه ی ایران است. مشکل نمایندگی عبارتست از ترغیب نماینده به اتخاذ تصمیماتی که موجب حداکثر شدن رفاه مالک (مالکان) می گردد. با شکلگیری رابطه نمایندگی، هزینه نمایندگی به واسطه تضاد منافع بین طرفین ایجاد می شود. هزینه های نمایندگی اثرمعکوسی بر ارزش شرکتدارد از این رو شرکتها به دنبال کنترل و کاهش چنین هزینه هایی می باشند. در این تحقیق برای اندازه گیری هزینه های نمایندگی از توبین به عنوان معیاری برای اندازه گیری فرصت های Q تعامل بین فرصت های رشد و جریان های نقد آزاد استفاده گردیده و ازشاخصرشد استفاده شده است. ازبین سازوکارهای کنترل هزینه نمایندگی مالکیت خصوصی به عنوان متغیر مستقل بررسی شده است. برای آزمونفرضیه ها از رگرسیون مقطعی ترکیبی استفاده گردیده است. اطلاعات و داده های مورد نیاز به طور کل از روش کتابخانه ای، واطلاعات سازمان بورس اوراق بهادار تهران و مطالعه صورتهای مالی اساسی شرکت های پذیرفته شده در آن بدست آمده اند. جامعه آماری کلیه ی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران هستند و به روش نمونه گیری هدفمند و سیستماتیک نمونه ی آماری شامل 89 شرکت طی سال های 2006 تا 2010 انتخاب شده است. فرضیه ی پژوهش مبتنی بر وجود رابطه بین مالکیت خصوصی و هزینه نمایندگی است ویافته های پژوهش با استفاده از آزمونهای آماری حاکی از وجود رابطه ی معکوس و معناداری بین هزینه ی نمایندگی و مالکیت خصوصی می باشد

کلیدواژه ها:

مالکیت خصوصی ، هزینه ی نمایندگی ، جریان های نقد آزاد ، فرصت های رشد