هماهنگی بهینه رله های اضافه جریان در شبکه ای با ساختارهای متفاوت به کمک یک الگوریتم ژنتیک ترکیبی

مساله هماهنگی رله هـای اضـافه جریـان یکـی از مسـایل بـا اهمیت در بحث حفاظت سیستمهای قدرت می باشد . حل این مساله به طور معمول با فرض ساختار ثابت شبکه صورت می پذیرد . در عمل ب ه دلیل تغییر شرایط بهره برداری و یا خـروج اضطراری خطوط ساختار شبکه ثابت نبوده و بهره برداری بـا توپولوژیهـای متفــاوت صــورت مــی پــذیرد . بــر ایــن اســاس هماهنگی انجام شده مبتنی بر ساختار ثابت، هماهنگی رله هـا در سایر توپولوژی ها را الزاما به دنبال ندارد . در این مقالـه بـ ا توسعه روش متداول در هماهنگی رله ها و اضافه نمودن قیود ساختارهای متفاوت شبکه در فرمولبندی مسـاله، جهـت حـل این مشکل روش جدیدی ارایه گردیده است . همچنـین قیـود مربــوط بــه بخــش آنــی در رلــه هــای اضــافه جریــان نیــز در مدلسازی لحاظ گردیده است . مساله هماهنگی فوق یک مساله بهینه سازی غیر خطی پیچیده می باشد . بـه منظـور حـل ایـن مساله بهینه سازی غیـر محـدب و جهـت دسـتیابی بـه بهینـه سراسری، استفاده از الگوریتم ژنتیک ) ) GA می تواند راهگشـا باشــد . جهــت کــاهش فضــای جســتجو و افــزایش رانــدمان محاسباتی الگوریتم ژنتیک، در این مقاله از ترکیـب روشـهای بهینه سازی خطی ) ) LP و GA جهت حل موثر مساله استفاده می شود . در انتها روش پیشـنهاد ی رو ی یـ ک شـبکه 8 شـ ینه اعمال گردیده و نتا یج در حالتها ی مختلف بررسـ ی و مقا یسـه گردیده است