تغییرات وابسته به سن شاخص توده بدن (BMI) در زنان میانسال غیر فعال

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 22

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTU01_138

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1403

چکیده مقاله:

مقدمه: شاخص توده بدنی (BMI) سنجشی آماری برای مقایسه وزن و قد یک فرد است. در واقع این سنجش ابزاری مناسب است تا تخمینی از سلامت وزن فرد با توجه به قدش را ارائه نماید. مطالعات نشان میدهند که این متغیر تا میانسالی به مرور زمان افزایش می یابد، سپس ممکن است ثابت شود یا کاهش یابد. زنان میانسال ایرانی جمعیت رو به رشدی است که وضعیت سلامت آنها به یک نگرانی ملی تبدیل شده است. شیوع اضافه وزن و چاقی در این جمعیت بطور بالایی گزارش شده است، اما تحقیقات محدودی درباره ارتباط بین سن و شاخص توده بدنی در زنان میانسال ایرانی صورت گرفته است. شناخت رابطه بین سن و شاخص توده بدنی در این جمعیت به چندین دلیل مهم است.اولا، می تواند نگاهی به تاریخچه طبیعی اضافه وزن و چاقی در این جمعیت داشته باشد و عوامل خطر برای چاقی و اضافه وزن را شناسایی کند.ثانیا، می تواند در مورد مداخلات سلامت عمومی برای جلوگیری یا کنترل اضافه وزن و چاقی در این جمعیت، اطلاعات لازم را فراهم کند.سوما، میتواند در تصمیم گیریهای بالینی مربوط به مدیریت اضافه وزن و چاقی در این جمعیت کمک کند. مطالعه حاضر یک بررسی توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی می باشد تا تغییرات مرتبط با سن در متغیرهای ترکیب بدنی زنان میانسال ایرانی را بررسی کند.روش کار: در این تحقیق، ۱۵۰ زن میانسال ایرانی (میانگین سنی ۳۵/۶±۹/۹ سال) شرکت کردند. شرکتکنندگان بر اساس شرایط ورودی زیر انتخاب شدند: سن بین ۲۰ تا ۶۰ سال، عدم وجود تاریخچه بیماری های مزمن و عدم مصرف هر گونه دارویی که ممکن است بر ترکیب بدن تاثیر بگذارد. متغیرهای ترکیب بدن از قبیل وزن و شاخص توده بدنی با استفاده از دستگاه آنالیز ترکیب بدنی ارزیابی شد. داده های جمع آوری شده از اسکن DXA با استفاده از روشهای آماری همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.بحث و نتیجه گیری: همبستگی معنی داری بین سن و (r=۰/۴۵; p< ۰/۰۰۱) BMI مشاهده شد. گرچه یافته های بسیاری نشان دهنده افزایش شاخص توده بدنی به مرور زمان می باشد، اما نتایج حاصل از این تحقیق بیان می کند که صرفا با تکیه بر سن و صرفنظر از تاثیر سایر متغیرهای محیط پیرامون نمی توان بطور قطعی در این راستا تصمیم گرفت. لذا، فاکتورهایی از قبیل وضعیت اقتصادی-اجتماعی، سبک زندگی، سطح فعالیت جسمانی و عادات غذایی حتی در دوره های میانسالی و بزرگسالی می توانند در کنترل BMI تاثیر بسزایی داشته باشند.

کلیدواژه ها:

شاخص توده بدن- چاقی- زنان میانسال

نویسندگان

رضا فرضی زاده

گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

امیرفاهم حسان

گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل